ابار
نویسه گردانی:
ʼBAR
ابار. [ اَب ْ با ] (ع ص ، اِ) سوزنگر. سوزن فروش . || کیک . || چاه کن . کن کن . مقنی . || اشیاف ابار؛ دوائی است درد چشم را. || رصاص اسود. سرب سوخته .
واژه های همانند
۱۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۸ ثانیه
آبار. (اِخ ) نام قریه ای به واسط.
عبار. [ ع َب ْ با ] (ع ص ) شتر نر توانا که از هر زمین گذرد و همیشه سفر کند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || تعبیر و تفسیرکننده ٔ ...
ابآر. [ اَب ْ ] (ع اِ) ج ِ بئر.
آبار اعراب . [ رِ اَ ] (اِخ )نام شهرستانی به پنج فرسنگی اجفر میان اجفر و فید.