ابن بروی

ابن بروی . [ اِ ن ُ ب َ رَ ] (اِخ ) ابومنصور محمدبن محمدبن محمدبن سعدبن عبداﷲ (517-567 هَ .ق .). فقیه شافعی . اصلاً از مردم خراسان . مولد او طوس . در اواخر عمر به بغداد رفته است و علم فقه را در نیشابور یا هرات نزد محمدبن یحیی نیشابوری آموخته ، چندی در مدرسه ٔ بهائیه ٔ بغداد نزدیک نظامیه تدریس میکرد و در جامعالقصر حلقه ٔ مناظره ای داشت که علما و اعیان علم بدانجا گرد می آمدند. و روز پنجشنبه ٔ 16 رمضان در بغداد درگذشت و خلیفه مستضی ٔ خود بنماز او حاضر شد. کتاب موسوم به المقترح فی المصطلح در علم خلاف از اوست . (ابن خلکان ).