ازج
نویسه گردانی:
ʼZJ
ازج . [ اَ زَ ] (اِخ ) (باب الَ ...) محله ای بزرگ در بغداد، دارای بازارهای بسیار و محال کبیره ، در جانب شرقی و در آن عده ای محله هاست که هر یک از آنها چون شهری ، و نسبت بدان ازجی و گروهی از اهل علم و غیره بدان منسوبند. (معجم البلدان ). بستانی گوید بساسیری آنجا را به سال 450 هَ . ق . غارت کرد و شرف الدین علی بن طراد الزینبی وزیر بسال 538 بدانجا مدفون شد و ثقةالدوله ابوالحسن علی بن محمد الدوینی القزوینی مدرسه ای در ایام المقتفی لامراﷲ عباسی بدانجا بناکرد. (از ضمیمه ٔ معجم البلدان ). و گویند در ازج چهار هزار آسیا بوده است . (انساب ، ذیل کلمه ٔ ازجی ).
واژه های همانند
۹ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
ازج . [ اَ زَ ](ع اِ) ۞ سَغ، و آن نوعی از بناء طولانی و دراز است . ج ، آزُج ، آزاج ، اِزَجَة.
ازج . [ اَ زَج ج ] (ع ص )شترمرغ درازگام . شترمرغ فراخ گام . ج ، زُج ّ. || شترمرغی که بالای هر دو چشم آن پر سپید باشد. || مرد باریک و کشی...
ازج . [ اَ زَج ج ] (ع اِ) بطن اوسط دماغ . مجمعالبطنین .
ازج . [ اَ زِ ] (ع ص ) متبختر. تبخترکننده .
اضج . [اَ ض َج ج ] (ع ن تف ) بانگ کننده تر. فریادبرآورنده تر.- امثال : اضج من ذئب .اضج من ظلیم .
آزج . [ زُ ] (ع اِ) ج ِ اَزَج . اوستانها. خانه های دراز. سغها.
اذج . [ اَ ] (ع مص ) شراب بسیار خوردن .
عزج . [ ع َ ] (ع مص ) دور کردن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || گائیدن . (منتهی الارب ). || به بیل برگردانیدن زمین را. (منتهی ال...
عذج . [ ع َ ] (ع مص ) نوشیدن آب . (از قطرالمحیط) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ).