اسپنتا مینو. [ اِ پ ِ ] (اِخ ) از اوستایی سپنتامئینیو
۞ ، بمعنی خِرَد مقدس است که در آغاز پیدایش مزدیسنا، در رأس شش امشاسپند قرار داشته . (خرده اوستا تألیف پورداود صص
185 -
187). و بعدها بجای او اهورامزدا را گذاشتند. (یشت دوم و یشت نوزدهم بند
16). و گاه نیز بجای اهورمزدا، سروش را قرار داده اند. (یشت دهم بند
139؛ یسنای
57 ، بند
12). اسپنتامئینیو درست در مقابل انگره مئینو
۞ یعنی اهریمن (خِرَد خبیث ) قرار دارد. رجوع به مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات فارسی ص
158 و
166 و ایران در زمان ساسانیان ترجمه ٔ یاسمی ص
13 شود.