تبد
نویسه گردانی:
TBD
تبد. [ ت ِ ب ِ ] (اِ) مویی باشد بغایت نرم که از بن موی بز بشانه برآرند و از آن شال بافند. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تِبِت . (فرهنگ نظام ) (ناظم الاطباء). کرک . (ناظم الاطباء). رجوع به تبت شود.
واژه های همانند
۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۰ ثانیه
تـُبد : تُ بَ د° به معنی سگ نر ( مذکر ) لهجه پارسی غور
تبدء. [ ت َ ب َدْ دُءْ ] (ع مص ) (از: «ب دء») تبدّؤ. آغاز کردن . (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (از منتهی الارب ). رجوع به تبدّؤ شود.