خور و خواب . [ خوَ
/ خ ُ رُ خوا
/ خا ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) عمل خوردن و خوابیدن . کنایه از راحت و آسایش است . (یادداشت بخط مؤلف )
: اگر همین خور و خواب است حاصل از عمرت
بهیچ کار نیایدحیات بی حاصل .
سعدی .
بیحاصلی نگر که شماریم مغتنم
از عمر آنچه صرف خور و خواب میشود.
صائب .