دعصاء
نویسه گردانی:
DʽṢAʼ
دعصاء. [ دَ ] (ع ص ، اِ) زمین نرم تَفیده به آفتاب . (منتهی الارب ). زمین هموار که از حرارت آفتاب گرم شده و در نتیجه ریگ آن از دیگر ریگها گرمتر باشد. (از اقرب الموارد).
واژه های همانند
۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۸ ثانیه
دعثا. [ ] (اِ) علک البطم . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). و رجوع به دعشا شود.
دأثاء. [ دَ ] (ع اِ) کنیزک . ج ، دأث [ دَ ءَ / دَ ]. (منتهی الارب ). || پرستار. (مهذب الاسماء).- ابن دأثاء ؛ احمق . (منتهی الارب ).