ذبی
نویسه گردانی:
ḎBY
ذبی . [ ذِ ب ْ بی ی ] (ع اِ) سرهنگ شحنة.
واژه های همانند
۲۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۲ ثانیه
زبی .[ زَب ْی ْ ] (ع مص ) بار کردن . (شرح قاموس ) (منتهی الارب ). بار کردن کسی را. (آنندراج ) (متن اللغة). حمل است و جوهری این شعر را بگواه ...
زبی . [ زُ با] (ع اِ) پشتیهای بلند زمین که آب به آن نرسد. ج ِ زبیة بالضم ، و مثل است در عرب : بلغ السیل الزبی . (غیاث اللغات ). ۞ ج ِ زبی...
ضبی . [ ض َب ْ بی ] (اِخ ) ابن ذری معروف به حَلحال . تابعی است .
ضبی . [ ض َب ْ بی ] (اِخ ) ابوجعفر احمدبن یحیی بن احمدبن عمیرة الضبی القرطبی . از علماء اندلس . مولد اوبلش موضعی بباختر شهر لورقة. او مبادی عل...
ضبی . [ ض َب ْبی ] (اِخ ) احمدبن ابراهیم . رجوع به احمد... شود.
ضبی . [ ض َب ْ بی ] (اِخ ) عم مسعودبن خطاب . و او به امر حجاج بن یوسف و به دستیاری قتیبةبن مسلم پس از عزل وکیعبن حسان بجای وی در عداد...
ضبی . [ ض َب ْ بی ] (اِخ ) مفضل بن محمد. رجوع به مفضل ... شود.
ضبی . [ ض َب ْ بی ی ] (ع ص ) هذه النسبة الی بنی ضبّة و هم جماعة: ففی مضر ضبةبن ادّبن طابخةبن الیاس بن مضربن نزاربن ربیعةبن معدبن عدنان ...
ضبی . [ ض ُ بی ی ] (ع مص ) ضَبْو. برگردانیدن آتش گونه ٔ چیزی را و بریان کردن آن . || پناه بردن بچیزی . || مضطر شدن . (منتهی الارب ).
ضبی ٔ. [ ض َ ] (ع ص ) دوسیده ٔ به زمین . (منتهی الارب ).