عرشی
نویسه گردانی:
ʽRŠY
عرشی . [ ع َ ] (اِخ ) تخلص شاعری است .(آنندراج ) (غیاث اللغات ). نامش طهماسب قلی بیگ ، و در سلسله ٔ شاه خلیل اﷲ ولد میر میران کاکلتاش محرم است . وی در خدمت شاه طهماسب صفوی بوده است . و ابیاتی ازاشعار او در آتشکده ٔ آذر و مجمع الخواص ضبط شده است . رجوع به مجمع الخواص ص 61 و آتشکده ٔ آذر ص 19 شود.
واژه های همانند
۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
عرشی . [ ع َ ] (ص نسبی ) منسوب به عرش . آسمانی . (ناظم الاطباء). رجوع به عرش شود.
آرشی . [ رَ ] (ص نسبی ) منسوب به آرش پهلوان .- تیر آرشی ؛ تیری سخت دورپرتاب : بزیر پی آن که هست آتشی که سامیش گرز است و تیر آرشی . فردو...
آرشی . [ رِ ] (ص نسبی ) معنوی ، مقابل لفظی . (برهان ).
ملک ارشی . [ م ِ ک ِ اَ رَ ] (اِخ ) کنایه از ملک ایران زمین است . (برهان ) (آنندراج ). ظاهراً اصح «ملک آرشی » ۞ است منسوب به آرش کمانگیر....
ارشی نوالد. [ اِ ن ُ ] (اِخ ) ۞ ارکینوالد ۞ . حاکم قصر نستری ۞ در 640 م . در عصر کلویس دوم و استرازی ۞ در 656 م .