گره بر ابرو زدن . [ گ ِ رِه ْ ب َ اَ زَ دَ ] (مص مرکب ) گره بر ابرو برآوردن
: چو دیدش گره زد بر ابرو ز خشم
بدو گفت کای بدرگ شوخ چشم .
اسدی .
گمانم چو برزد به ابرو گره
شه چین کمان را فروکرد زه .
نظامی .
مزن تا توانی بر ابرو گره
که دشمن اگر چه زبون ، دوست به .
سعدی .