گنده بغل . [ گ َ دَ
/ دِ ب َ غ َ ](ص مرکب ) کسی که خوی و نم زیر بغلش بسیار بدبو باشد. اَذفَر. ذَفِر. (منتهی الارب ). اِصَن ّ
: با زبان معنوی گل با جعل
هر زمان گوید که ای گنده بغل .
مولوی .
-
امثال :
گنده بغل را چه سود عنبر و لادن ؟
میرزا ابوالحسن جلوه (از امثال و حکم ج
3 ص
1327).