ناف عالم . [ ف ِ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مرکز عالم . مرکز زمین . || (اِخ ) به معنی ناف زمین است که کنایه از مکه ٔ معظمه باشد. (برهان قاطع). مکه ٔ معظمه . (غیاث اللغات ). ناف ارض . ناف زمین . رجوع به ناف ارض شود
: قدم بر سر ناف عالم نهاد
بسی نافه کز ناف عالم گشاد.
نظامی (از فرهنگ نظام ).
در ناف عالمی دل ما جای مهر تست
جای ملک میان معسکر نکوترست .
خاقانی .
آن کعبه ناف عالم و از طیب ساحتش
آفاق وصف نافه ٔ مشک تتار کرد.
خاقانی .