سرشت
نویسه گردانی:
SRŠT
در پارسی باستان (پهلوی) به آن یَتیش (Yatish) گفته می شد. "سرشت" نیز واژه پارسی/افغانی ست و هر دو می توانند بجای "خاصیت" که اربی ست بکار بروند.
واژه های همانند
۳۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۴ ثانیه
خوش سرشت . [ خوَش ْ /خُش ْ س ِ رِ ] (ص مرکب ) خوش فطرت . خوش طینت . خوش ذات .
موم سرشت . [ س ِ رِ ] (ص مرکب ) آنکه مانند موم نرم باشد. موم طبیعت : این هیون هین و این جمل مؤمن نهاد موم سرشت لین را گناهی نیست . (مرز...
پاک سرشت . [ س ِ رِ ] (ص مرکب ) پاک نهاد.پاک طینت . پاکیزه سرشت . پاک فطرت و جبلّت : آلودگی خرقه خرابی جهانست کو راهروی اهل دلی پاک سرشتی .حا...
کینه سرشت . [ ن َ / ن ِ س ِ رِ ] (ص مرکب ) کینه توز.کینه دار. آنکه دشمنی نهفته در دل دارد و به آسانی نمی زداید. آنکه کینه جویی در نهاد وی اس...
کودک سرشت . [ دَ س ِ رِ ] (ص مرکب ) کسی که اخلاق وعادت کودکان دارد. (فرهنگ فارسی معین ) : همه کوسه و پیر و کودک سرشت به خوبی روند ارچه هس...
شادی سرشت . [ س ِ رِ ] (ن مف مرکب ) شادی سرشته . سرشته از شادی . آمیخته بشادی . شاد. شادمان : روانها شد از مژده شادی سرشت بهر دل دری برگشاد از ...
خدا گونه, کسی که طبیعت خدایی دارد , ایزد گونه
دانش سرشت . [ ن ِ س ِ رِ ] (ص مرکب ) که دانش در سرشت دارد. که علم و فضل در نهاد و طبیعت دارد. که علم در طینت و نهاد دارد. || (ن مف مرکب ) ...
دوزخ سرشت . [ زَ س ِ رِ ] (ص مرکب ) که سرشت دوزخ دارد. که طبیعت جهنم دارد. که چون دوزخ جای شکنجه و آزار و عذاب است . (یادداشت مؤلف ) : ...
کاتب سرشت . [ ت ِ س ِ رِ ] (ص مرکب ) آنکه ذاتاً نویسنده است . آنکه فطرةً کاتب باشد : بفرمود تا مرد کاتب سرشت به آب رزان نکته ها را نبشت .نظامی...