گوز هندی . [ گ َ
/ گُو زِ هَِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گوز هندو. نارجیل . نارگیل
: در او درختان چون گوز هندی و پوپل
که هر درخت به سالی دهد مکرر بر.
فرخی .
هم از گوز هندی فراوان درخت
جهان کرده بویاکشان باد سخت .
۞ اسدی (گرشاسبنامه ).
مغز گوز هندی پوست سیاه برداشته بتراشند و نان میده در شیر تازه با این گوز هندی تراشیده ترید کنند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).