ایفاع
نویسه گردانی:
ʼYFAʽ
ایفاع . (ع مص ) (از «ی ف ع ») بالیدن و گوالیدن کودک و نزدیک به بلوغ رسیدن او. (منتهی الارب ). گوالیدن کودک و نزدیک به بلوغ رسیدن . (آنندراج ). مردآسا شدن کودک . (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ) : ... در بدو ایفاع بیفاع معالی رسیده و به آداب سیف و سنان مرتاض گشته . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 397).
واژه های همانند
۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۶ ثانیه
ایفاع . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ یفع. (آنندراج ) (منتهی الارب ). ج ِ یافع. (از دهار) (ناظم الاطباء). رجوع به یفع و یافع شود.