دیفنباخیا
نویسه گردانی:
DYFNBAḴYA
دیفنباخیا (به انگلیسی: Dieffenbachia) گیاهی از خانوادهٔ گلشیپوریان (آراسه) است. این گیاه بومی آمریکای استوایی است. ساقههای ساده آن سرتاسر پوشیده از برگهای غلافی رنگارنگ وخالدار است.
برگهای این گیاه سمی است و چنانچه خورده شوند باعث مسمومیت و بندرت موجب مرگ میگردند.
گیاهی است برگ زینتی. زادگاهش برزیل است. ساقهها نرم و آبکی و نقش و رنگ برگها سبز رنگ بوده و آراسته به لکههای سفید کرمی و زرد کمرنگ است که از دو طرف برگ دیده میشوند. ساقهها غالبا بدون انشعاب و برگهای انتهایی همیشه در حال رشد و فعالیت میباشند و برگهای پایینی به تدریج ریزند و ساقه حالت سخت به خود میگیرد. نسبت به عدم تهویه هوای اتاق و آبیاری بیش از اندازه حساس است.
محتویات [نمایش]
نیازهای دیفنباخیا [ویرایش]
نور: نور غیر مستقیم بهترین نور است. نژادهای برگ تیره، نسبت به سایه مقاوم هستند. در صورتی که تاریک باشد گیاه رشد علفی میکند و بیش از اندازه دراز میشود.
دما: درجه حرارت ۱۸- ۱۳ درجه سانتیگراد را ترجیح میدهد. برای مدت کمی در ۱۰ درجه سانتیگراد نیز مقاومت میکند. ولی ممکن است برگهای پایین ریزش کنند. در صورتی که درجه حرارت بالاتر از ۲۴ درجه سانتیگراد باشد غبار پاشی و آبیاری زیادی توصیه میشود.
آبیاری: آبیاری با آب سبک بدون املاح توصیه میگردد. در تابستان هفتهای ۳ - ۲ بار و در زمستان یکبار در هفته کافی است. اگر درجه حرارت پایین، ۱۶ درجه سانتیگراد باشد اجازه دهید سطح خاک بین دو آبیاری خشک شود.
* نکته : قرار دادن چند قرص ضد بارداری در خاک گلدان یا حل کردن آن در آب و آبیاری گیاه باعث افزایش رویش پا جوشها میشود که تکثیر آنها خیلی راحت تر است.
رطوبت: در تابستان غبار پاشی روزانه پیشنهاد میگردد. بخصوص اگر درجه حرارت بالای ۲۴ درجه سانتیگراد باشد. تغذیه : هر ماه یکبار کود دهی لازم است.
خاک مناسب: خاک برگ و مخلوطی از لوم و کمپوست (بقایای مواد گیاهی و مواد صنعتی) برای این گیاه مناسب میباشد.
تعویض گلدان: هر سال در فصل بهار، گلدان را با ۲ اندازه بزرگتر تعویض نمایید.
تمییز نمودن برگها: با اسفنج مرطوب برگها را هر ماه تمیز نمایید.
تکثیر: ریشه دار نمودن قلمههای ۵ سانتی متری و دارای حداقل یک جوانه. این قلمهها را به مدت یک تا دو روز خشک کرده و به طور افقی در شن قرار دهید ریشه و شاخ و برگ از محل گرهها شروع به رشد مینمایند.
عوارض و درمان دیفنباخیا [ویرایش]
برگها زرد)) و تار عنکبوت زیر آنها مشاهده میگردد: عامل، کنه ریز قرمز است. هر دو هفته یکبار با سم کنه کش گیاه را سمپاشی نمایید تا علائم برطرف گردند.
برگها خشک شده و سقوط مینمایند: هوا خیلی گرم و خشک است. رطوبت خاک را بازدید و در صورت لزوم آبیاری نمایید. غبار پاشی را فراموش نکنید و گیاه را به محل خنکتری منتقل نمایید.
لکههای سوخته روی برگها است: در آفتاب غبارپاشی نمودهاید، اگر چه گیاه به غبار پاشی نیاز دارد ولی بهترین موقع آن صبح و عصر در سایهاست.
بعضی از برگها و ساقهها میپوسند: عامل آن قارچ است. غبارپاشی را کمتر کنید. گیاه را در درجه حرارت ۱۶ درجه سانتیگراد نگه دارید و با سم قارچ کش سمپاشی کنید.
زخمهای سفید پنبهای شکل روی برگها و قاعده آنها مشاهده میگردد: حشره آفت عامل آن است. گیاه را هر دو هفته یکبار با سم حشره کش نفوذی سمپاشی نمایید.
برگها رنگ پریده و به سفیدی گرایش نمودهاند: یا نور زیاد است و یا احتیاج به کود دهی دارد.
برگهای پایین زرد و لکههای قهوهای در حاشیه آنها مشاهده میگردد: آبیاری بیش از اندازهاست. اجازه دهید سطح خاک گلدان در فاصله بین دو آبیاری خشک شود سپس با میزان کمتری آبیاری را انجام دهید.
برگهای پایین به طرف داخل میپیچند و خشک میشوند: کاملا طبیعی است با بالا رفتن سن گیاه برگهای پایین میریزند. بهتر است گیاه را به محل خنکتری منتقل نمایید.
برگها رنگ پریده و سقوط میکنند: هوا خیلی سرد است. گیاه را به محل گرمتری منتقل نمایید.
خویشاوندی [ویرایش]
تاکسونمی : گیاه دیفن باخیا برحسب خویشاوندی با سایر گیاهان رده بندی میشود و جایگاه این گیاه از نظر رده بندی در سطح گونه مشخص میشود.
مورفولوژی : تنوع ریختی گیاه دیفن باخیا مطالعه میشود. به عبارتی مطالعه تنوع ریختی این گیاه باعث میشود تا بدانیم که با شرایط متفاوت در زیستگاهای مختلف سازگاری این گیاه چگونه صورت میگیرد.
آناتومی: ساختمان داخلی گیاه دیفن باخیامطالعه میشود.
مورفوژنز: از ابتدای تشکیل سلول تخم گیاه دیفن اخیاتا بوجود آمدن شکل این گیاه مطالعه میشود.
فیزیولوژی: نحوه کار و فعالیت گیاه یاس از سطح اندامکهای درون سلول تا بافتها – اندامها و خود گیاه دیفن باخیامطالعه میشود.
میتولوژی: به مطالعه درباره رشد – تولید مثل و رفتار سلول گیاه دیفن باخیامی پردازد.
اکولوژی: به مطالعه چگونگی سازش گیاه دیفن باخیابا محیط و ارتباط آنها با یکدیگر میپردازد.
ژنتیک: چگونگی انتقال صفات وراثتی و عوامل انتقال دهنده و ساختار شیمیایی این عوامل را در گیاه دیفن باخیابررسی میکند.
احتیاط [ویرایش]
این گیاه مانند برگ انجیری بسیار سمی است و باید از دسترس نوزادان و کودکان نوپا که احتمال میدهید برگهای آن را به دهان بگذارند، دور نگهداشته شود (در صورت بلعیده شدن، به دهان و زبان آسیب میرساند و شخص قادر به تکلم نیست).
منابع [ویرایش]
دانشنامه رشد
سایت تبیان
کتاب گلها و گیاهان آپارتمانی-چاپ تهران نقشه-۱۳۶۳
ردههای صفحه: گیاهان آپارتمانی
قس عربی
دیفنباخیا هی نوع من أنواع النباتات الاستوائیة من الفصیلة القلقاسیة.
تعد الدیفینباخیا من النباتات المنزلیة المفضلة نظرا لجمال أوراقها ولتحملها النمو فی الظل.
سمیت النبتة بهذا الاسم تکریما لذکرى الطبیب الألمانی إرنست دیفینباخ.
[عدل]السمیة
إزهار الدیفنباخیا
تحتوی خلایا نبات الدیفنباخیا على بلورات أبریة الشکل من أکسالات الکالسیوم تسمى رافید (en) وهی مادة غیر بروتوبلازمیة (en). إذا مضغت أوراق النبات، فیمکن لهذه البلورات أن تسبب إحساس بالاحتراق المؤقت والحمامى. وفی حالات نادرة، توذمت الأنسجة التی لامست النبات. مضغ وابتلاع النبات یؤدی عموما إلى أعراض طفیفة فقط[1]. أما بالنسبة للأطفال والحیوانات فقد یؤدی التلامس مع الدیفنباخیا (مثل المضغ) إلى مجموعة من الأعراض المزعجة، مثل تهیج الفم، والأفراط فی سیلان اللعاب، والتورم الموضعی[2]. وهذه التأثیرات على أیة حال نادرا ما تکون مهددة للحیاة. وفی معظم الحالات، تکون الأعراض خفیفة، ویمکن أن تعالج بنجاح باستخدام المسکنات[3]، ومضادات الهیستامین[4]، والفحم الطبی (Medicinal charcoal)ا[5]. تفریغ المعدة أو غسیلها "نادرا"[5] ما یشار إلیها[3]. وقد أشار بعض الباحثین إلى أن نتائج دراسة أجریت على 188 من المرضى الذین تعرضوا إلى الأکسالات فی النبات کانت جمیعها بسیطة وحُلت بمعالجة بسیطة أو دون معالجة[3]. وقد بینوا أن من المرضى المعرضین للنباتات السامة، کان 70% منهم أطفالا أقل من 5 سنوات [3].
[عدل]المراجع
^ Journal of Toxicology - Clinical Toxicology 29 (4): 485–91. 1991.
^ http://www.aspca.org/pet-care/poison-control/plants/dieffenbachia.html
↑ أ ب ت ث Toxicity, Plants - Caladium, Dieffenbachia, and Philodendron. emedicine. pp. 5 medscape.com
(Updated: Dec 9, 2008). تاریخ الولوج 2009-03-17.
^ GN Lucas - Sri Lanka Journal of Child Health, 2008 - http://www.srilankacollegeofpaediatricians.com/pubs/Microsoft%20Word%20-%20CC%20de%20Silva%20Oration%20Plant%20poisonin.pdf
↑ أ ب Human & Experimental Toxicology, Vol. 15, No. 3, 245-249 (1996) DOI: 10.1177/096032719601500310
هذه بذرة مقالة عن نبات تحتاج للنمو والتحسین، فساهم فی إثرائها بالمشارکة فی تحریرها.
تصنیفان: أحادیات الفلقةنباتات زینة
قس انگلیسی
Dieffenbachia ( /ˌdiːfɨnˈbækiə/)[1] is a genus of tropical plants in the Family Araceae noted for their patterned leaves. Members of this genus are popular as houseplants because of their tolerance for shade. The common name is "dumb cane" due to its poisoning effect on the throat due to raphides. The dieffenbachia was named by Heinrich Wilhelm Schott, the director of the Botanical gardens in Vienna, to honor his head gardener Joseph Dieffenbach (1796–1863).
Contents [show]
[edit]Favorable conditions for houseplants
Dieffenbachia flower
Dieffenbachia plants can grow outdoors in tropical climates, but specimens kept as houseplants must be kept indoors during most of the year outside the tropics. Temperatures below about 10˚C (40˚F) can kill the plant. The plant needs light but filtered sunlight through a window is usually sufficient. When the plant is brought home from the nursery, it will likely need repotting. The plant needs moderately moist soil. The soil should be fertilized with either regular liquid fertilizing or fertilizer pellets or spiky spikes. Leaves will periodically roll up and fall off to make way for new leaves. Yellowing of the leaves is generally a sign of problematic conditions, such as a nutrient deficiency in the soil. Dieffenbachia responds well to hot temperatures and dry climates.
[edit]Selected species
Dieffenbachia amoena
Dieffenbachia bowmannii
Dieffenbachia seguine
[edit]Other uses
In Brazil the plant is said to ward against "negative energies" and "evil eye, etc. Because of this, it's commonly placed on a "seven lucky herbs" vase, along with common rue, Capsicum annuum, snake plant, basil, rosemary and Petiveria alliacea.[2]
[edit]Toxicity
Dieffenbachia’s inflorescence
The cells of the Dieffenbachia plant contain needle-shaped calcium oxalate crystals called raphides. If a leaf is chewed, these crystals can cause a temporary burning sensation and erythema. In rare cases, edema of tissues exposed to the plant have been reported. Mastication and ingestion generally result in only mild symptoms.[3] With both children and pets, contact with dieffenbachia (typically from chewing) can cause a host of unpleasant symptoms, including oral irritation, excessive drooling, and localized swelling.[4] However, these effects are rarely life-threatening. In most cases, symptoms are mild, and can be successfully treated with analgesic agents,[5] antihistamines,[6] or medical charcoal.[7] Gastric evacuation or lavage is "seldom"[7] indicated.[5] Jennifer S. Boyle, MD, PharmD, and Christopher P Holstege, MD, note that, "In a large retrospective study of 188 patients with plant oxalate exposure, all cases were determined to be minor and all resolved with minor or no treatment".[5] ) They also note that, "In patients with exposure to toxic plants, 70% are children younger than 5 years".[5]
[edit]Potentially lethal
Development of aorto-esophageal fistula, a severe life threatening complication, has been reported after the ingestion of a dieffenbachia leaf in a suicide attempt [8]
[edit]Notes
^ Sunset Western Garden Book, 1995:606–607
^ Franco Guizetti. "Conheça o poder e a proteção das sete ervas" (in (Portuguese)). Retrieved Jan 19, 2012.
^ Journal of Toxicology - Clinical Toxicology 29 (4): 485–91. 1991.
^ http://www.aspca.org/pet-care/poison-control/plants/dieffenbachia.html
^ a b c d "Toxicity, Plants - Caladium, Dieffenbachia, and Philodendron". emedicine. medscape.com. Updated: Dec 9, 2008. pp. 5. Retrieved 2009-03-17.
^ GN Lucas - Sri Lanka Journal of Child Health, 2008 - http://www.srilankacollegeofpaediatricians.com/pubs/Microsoft%20Word%20-%20CC%20de%20Silva%20Oration%20Plant%20poisonin.pdf
^ a b Human & Experimental Toxicology, Vol. 15, No. 3, 245-249 (1996) doi:10.1177/096032719601500310
^ "Aortoesophageal fistula--an unusual complication of esophagitis caused by Dieffenbachia ingestion.". J Pediatr Surg.. Elsevier. Updated: Dec 9, 2003.
[edit]References
Schott, H. W. and Kunst, W. Z. (1829). Für Liebhaber der Botanik.
[edit]External links
Wikimedia Commons has media related to: Dieffenbachia
Wikisource has the text of the 1920 Encyclopedia Americana article Dieffenbachia.
Encyclopædia Britannica
Clemson Home & Garden
Medline Plus: Dieffenbachia
Dieffenbachia an ideal houseplant
Botanical Online: Dieffenbachia
View page ratings
Rate this page
What's this?
Trustworthy
Objective
Complete
Well-written
I am highly knowledgeable about this topic (optional)
Submit ratings
Categories: Araceae generaGarden plants
واژه های همانند
هیچ واژه ای همانند واژه مورد نظر شما پیدا نشد.