پارس

لطفا واژه پارس کردن را حذف نمایید چون این واژه حاصل غرض ورزی اعراب به زبان شیرین پارسی است .در زمان تصرف ایران توسط اعراب آنان سعی در تغییر زبان فارسی به عربی داشتند.از این رو ایرانیانی که به زبان پارسی صحبت می کردند را به سگ هایی که واق واق می کنند تشبیه می کردند و از آن زمان به بعد معنی "صدای سگ" را پارس کردن معنی کردند.

توضیح آقای الله وردی به نظرم نادرست می‌آید، چون در عربی صدای پ وجود ندارد.

به نظرم تعبیر پارس کردن را نباید به کار ببریم. به چند دلیل: 1- هیچ سگی را ما ندیده و نشنیده ایم که پارس کند. بلکه سگها واق واق و عو عو می کنند. بنابراین باید پشت تعبیر پارس کردن سگ غرضی نهفته باشد. 2- گرچه عرب ها پ و چ و گ و ژ ندارند. اما این به معنی این نیست که نتیجه بگیریم این اصطلاح را آنها پدید نیاورده باشند. هم چنان که عرب ها فعل "کردن" را نیز ندارند. بنابراین نمی توان داوری کرد که اصطلاح "پارس کردن" را عرب ها پدید نیاورده باشند. 3- به نظر من حالا که چند بیان دیگر برای صدای سگ داریم. خوب همان ها را به کار ببریم. مانند: واق واق کردن, عو عو کردن.

اینها باید به دقت در آموزش و پرورش زیر ذره بین قرار بگیرد و اصلاح و اطلاع رسانی شود به نظر نمی آید این به اعراب ربط داشته باشد چون هیچ نمونه دیگری ندیده ام اما به نظر هم درست نم آید چون بی ربط به نظر می رسد.

اینکه ما اسم های دیگری بر یک صدا داریم صحیح هست اما برای صدای برخی از حیوانات نام هایی گذاشته می شود . برای مثال برای صدای اسب «شیهه» و برای صدای گرگ «زوزه» و ... و این به زبان فارسی مربوط نمیشود . برای مثال همین صدای سگ در انگلیسی Bark هست با اینکه اونها
هم صدای wof را به سگ نسبت می دهند. (some dogs are barking) . لطفا در صورت وجود دلیل تاریخی و علمی قابل ارائه و صحیح ذکر بفرمایید.

پرواضح است که عبارت مجهول الهویه ی "پارس کردن" هدفی جز توهین به مردمان شریف این دیار یعنی پارس ندارد. چراکه در زمان اخیر بر پارس، پارسه، پارسیان، پرژن و ... اسامی مجعولی چون تخت جمشید نهادند! باید بازنگری های اساسی در لغات جدید شود. البت این مسئله که چنین یاوه هایی مربوط به اعراب است یا غیره بعهده ی زبان شناسان تاریخیست.

عمل تولید صدایی بلند که سگان هنگام احساس خطر آنرا انجام میدهند و صدای آن را "پارس سگ" می گویند. ... ریشه ی فعل: درشاهنامه فردوسی "پارس کردن" نیامده. اما سگ بسیار در کنار یوز است در شکارگاه؛ و در مغولی و ترکی به پلنگ و گاهی به ببر، بارس و پارس ( به نصب ر ) گفته میشود. پس میتوان احتمال داد که از آن زبان به صورت اسم موضوع وام گرفته شده و استفاده می شود. ضمنا توجه شود! غلط نامه ای که همراه ادعای عربی بودن فعل در وب پخش شده، می گوید نگوییم غذا چون معنی فضله شتر است و این هم توطئه است! در 1400 سال کسی نفهمیده بود. حالا همزه ی آخر غذا را فراموش کرده و فارسی را خوب نیاموخته، وب را از ادعای صرف پر می کند. تشویش اذهان و تحریک عوام و "بازی با زبان" چیزی غیر از این است؟

این وسواس بیجا و مخرب را به هیچ وجه قبول ندارم. همان گونه که یکی از دوستان اشاره کرد نام صدای حیوانات با خود صدا در بسیاری از زبان ها متفاوت است. و درباره ی "غذا" هم اگر قبل از توجیهات غلط کمی فکر می کردید قطعا متوجه می شدید که خود اعراب هم به چیزی که می خورند می گویند "غذاء". و حتما با کلماتی همچون "مغذی" هم که آشنا هستید. ولی اگر می خواهید کاسه ی داغ تر از آش شوید و بگویید خوب آن ها هم اشتباه می کنند این دیگر داستان دیگری دارد. دوستان بهتر است به جای این موارد بی اهمیت به فکر چیزهای مهمتری باشیم که این روزها به اصطلاح خودی ها دارند از ما می گیرند. به امید پیروزی و سرافرازی ایران جاوید و مردمان نیکش

این را هم بد نیست اضافه کنم که "bark" در انگلیسی هم به معنای "پارس کردن" است و هم به معنای "پوسته ی درخت" حالا با همان استدلال قبلی لابد می خواهید ربطی میان این دو بیابید!!! این نمونه ها نیز از همین قبیلند: "trunk" هم به معنی "خرطوم فیل" و هم به معنی "صندوق عقب ماشین" "mole" هم به معنی "خال گوشتی" و هم به معنی "موش کور" در زبانشناسی به این قبیل کلمات می گوییم "چند معنایی" یا "Polysemous" که امثالشان در همه ی زبان ها موجود است. حال قضاوت با شما و عقل سلیمتان!

این واژه از گروه واژه های آوایی است. بنابراین باید آوای سگ را در خود داشته باشد. چون صدای سگ ها به گونۀ واق واق، عوعو و مانند این ها شنیده می شود و نه پارس پارس. به این سبب کاربرد «واژۀ پارس کردن» نادرست است.

عجب برداشتی از این کلمه کردید آقای الله وردی با طرز تفکر شما:معنی فامیلی شما میشود=وردی که الله میخواند یا همان الله وردی در ثانی:شما که این قدر سواد بالایی دارید،چرا کلمه ی اعراب را تصحیح نمیکنید!!!در ایران رسم شده که جمع عرب را اعراب میدانند در صورتی ه خود کلمه عرب جمع است.

اله وردی یعنی((خدا داده))و کلمه ((وردی))یک کلمه ترکی است لطفا خوده شما هم یکم تحقیق بیشتر کن !!!

اصطلاح نادرستی بین مردم رواج دارد که می گویند سگ پارس می کند. حال جمله درست را ببینید: سگ پاس می کند. پاس کردن سگ هیچ اشاره ای به نوع صدای سگ ندارد، بلکه به معنی پاس دادن و پاسبانی است، چون از قدیم سگ را پاسبان دانسته اند و ما عبارت سگ پاسبان را زیاد شنیده
ایم. وقتی که می خواستند بگویند سگ در حال پاسبانی و نگهبانی است، می گفته اند که سگ پاس می کند. به مرور این واژه با واژه پارس که نام قومی ایرانی است اشتباه گرفته شده و اصطلاح نادرست سگ پارس می کند رایج گشته است و معنی آن نیز از پاسبانی به تعریف صدای سگ تغییر
یافته است، به این شکل: با تلفظ و معنی درست و اصیل: سگ پاس می کند (سگ نگهبانی و پاسبانی می کند) با تلفظ و معنی تغییر یافته و غلط: سگ پارس می کند (سگ عوعو می کند) این پژوهش ارزشمند را در باب ریشه پارس سگ به استاد ارجمند جناب آقای عادل اشکبوس نویسنده و زبان شناس
گرانقدر کشورمان مدیونیم که عین توضیحی را که به قلم ایشان نگاشته شده در زیر می آوریم

ریشه یابی و واژه ها و توجه به زبان شناسی علمی (و البته نه عامیانه) نشان میدهد که هیچ رابطه ای میان "پارس کردن" و "قوم پارس" وجود ندارد. سالها پیش یک نویسنده چیره دست، با هوش و ضد ایرانی این چرندها را نوشت. این نویسنده دچار بیماری شیزوفرنی بود و یکی دیگر
از اطهارهای جالب ایشان این است که میگوید: "آن حضرت هولوگرافی میدانست، یعنی می توانست جهان را از سوراخ ببیند." به این ترتیب، هولوگرافی را ایشان "دیدن از سوراخ" ترجمه کرده اند! شخصیت این نابعه بسیار نزدیک به شخصیت داستانی "میهن پرست" از نوشته های شادروان صادق
هدایت است. ولی بدون شک گناه او بسیار کمتر از استhدان بیسواد دانشگاه است که نه شناختی از زبان های ایرانی دارند و نه حال کار پژوهشی!

این پژوهش ارزشمند را در باب ریشه پارس سگ به استاد ارجمند جناب آقای عادل اشکبوس نویسنده و زبان شناس گرانقدر کشورمان مدیونیم که عین توضیحی را که به قلم ایشان نگاشته شده در زیر می آوریم: واژه ی پارس به معنی صدای سگ درست نیست .تلفظ درست این واژه به معنی صدای
سگ ” پاس ” است که به نادرستی پارس آمده و جا افتاده است . وظیفه ی سگ پاسداری و پاسبانی است و پاس کار اوست . سگ پاس می کند یعنی با صدایش دارد پاسبانی می کند . امروزه کردها( مثلاً کردهای فهلوی یا فَیلی ) درست تلفظ می کنند و پارس نمی گویند . ئه و سه گه فره پاس
ئه کا . یعنی آن سگ خیلی پاس می کند . زبان کردی همانندیهای بسیار زیادی به پهلوی باستان دارد . حتی واق واق و عوعو را ما اشتباه می نویسیم . عوعو با عین درست نیست . مگر کلمه ای عربی است که با عین می نویسیم و واق واق نیز به صورت واغ واغ درست است . چون قاف در عربی
و ترکی است و کلمات فارسی اصیل با قاف نیستند . به زبان دیگر هر چه کلمه دارای قاف در فارسی است یا عربی است مانند قاسم ، مقسم ، تقسیم ، منقسم مقسوم علیه ، قسمة و یا ترکی و مغولی است . مانند قشنگ ، دوقلو، چاقو ، آقا ، قالپاق ، قاراشمیش ، قره قروت . البته قوری
روسی است و کلمات فارسی قهرمان و قند و قباد نیز در اصل کهرمان و کواذ و کند بوده اند که تحت تأثیر عربی با قاف نوشته شده اند و در اصطلاح معرّب هستند.

واقعا تعبیر آقایی که گفته است نداشتن حرف پ دلیلی نیست که پارس کردن را عربها وارد زبان نکرده اند درست نیست چون عربها خود کردن را هم ندارند چقدر مسخره است ای کیو وقتی کلا این نظریه اشتباه است خوب کردن هم نیست و عربها وارد نکرده اند تازه فعل کردن فعل کمکی
است اینجا واقعا این همه استاد ادبیات امثال زرینکوب همایی تقی زاده قزوینی دهخدا فروزانفر جعفر موید این همه استاد که هم عربی را می دانستند و هم تاریخ و هم استاد زبان و ادبیات فارسی بودند این چیزها را نفهمیدند آنوقت چهار تا بچه بی سواد که نه ادبیات خوانده اند
و نه تاریخ می دانند اظهار نظر می کنند چرا واقعا درباره همه چیز می خواهید ابراز نظر کنید بیماری نژاد پرستی خود را به ادبیات انتقال ندهید

درود بر شما ، خواهش می کنم این واژه را حذف یا اصلاح کنید چون توهین بزرگی به ایران و ایرانی هستش در ضمن خوانندگان گرامی خواهش می کنم از این پس به جای واژه غذا (از عربی به فارسی معنیه ادرار شتر دارد) از واژه خوراک استفاده کنید تا این واژه بیش از پیش بر سر زبان ها بیافتد با سپاس فراوان

دوستان من در مورد این کلمه پارس خیلی پرسجو کردم به این نتیجه رسیدم که که پارس از طرف اعراب به ما تحمیل شده البته نه این که کلمه پارس بعنوان نام زبان ما به سگ نسبت داده شده باشد بلکه این کلمه بعنوان صدای سگ به زبان ما نسبت داده شده است در واقعه ما پارس نیستیم ما فارس هستیم بیایید دیگر از کلمه پارس بعنوان نام زبان خود استفاده نکنیم این کلمه اعراب هست و همان گونه که خودتان هم متوجه هستید هیچ معنی جر اواز سگ ندارد

با درود به هم وطنان عزیز و با همه دلایلی کم و بیش منطقی که هم میهنان با فرهنگ نوشته اند باز هم بهتر است که به منظور احترام به خودمان یعنی قوم و ملت پارس یا فارس از واژه " پارس " برای سگ استفاده نشود.

شهربراز گرامی مینویسند: یکی از معناهای پارس نیز در زبان پارسی به معنای بانگ سگ است. اما این معنا هیچ ربط ریشه‌شناختی با نام قوم ایرانی «پارس» ندارد. مانند واژه‌ی شیر (نوشیدنی) و شیر (جانور) یا سیر (گیاه) و سیر (برابر گرسنه). یا شاید مانند شباهت واژه‌ی
ماست در زبان پارسی با واژه‌ی must در زبان انگلیسی! دکتر محمد حیدری ملایری، اخترشناس و اخترفیزیکدان ایرانی، لطف کرد و اطلاعات ریشه‌شناسی مربوط به «پارس» (به معنای بانگ سگ) را برایم فرستاده است که در اینجا منتشر می‌کنم: پارس به معنای «بانگ سگ» از ریشه‌ی پوروا-هند-و-اروپایی
-bhel* می‌آید به معنای غریدن یا بانگ زدن و صدا درآوردن. دیسه‌های دیگر چنین اند: سانسکریت: -bhas به معنای پارس کردن، لیتوانی: balsas به معنای صدا، بالاژرمنیک کهن: belja به معنای غریدن، در انگلیسی نیز فعل‌های bell (غریدن) و bellow (بانگ و صدای جانوران) و belch
(آروغ زدن) از همین ریشه هستند. جالب آن که در زبان تبری (طبری) بلوسَن یا بلوستن (balossan / balostan) به معنای پارس کردن است. (پوروا-هند-و-اروپایی: PIE=Proto-Indo-European. پوروا (purva) واژه‌ای است از زبان پارسی کهن به معنای: شکل نخستین) هم چنین واژه‌های دیگر
پارسی برای بانگ سگ عبارتند از لاییدن و لوکه (هر دو در دهخدا)، گیلکی: لاب، تبری: لوئه، لوئسن (loessen). اطلاعات ریشه‌شناختی این واژه نیز چنین است: لیتوانی: loju (پارس کردن)، ارمنی: lam (موییدن، گریه کردن)، آلبانیایی: leh (پارس کردن)، لاتین: latro, latrare (پارس
کردن)، یونانی: hulao (پارس کردن)، سانسکریت: -rai و rayati (پارس می‌کند)، ریشه‌ی پوروا-هند-و-اروپایی: -layo* (پارس کردن). بنابراین این دو واژه در دو ریشه‌ی متفاوت هستند. در کل باید به این نکته نیز اشاره کرد که سگ در ایران باستان حیوان والایی بوده است ولی عوعوی
سگ هیچ نوع ریشه و رابطه با لغت پارسی ندارد همانطور که شیر جانور با شیر آب از دو ریشه متفاوت میباشند.

با سلام خدمت دوستان گرامی. در خود برتر بینی بسیاری از گروه های عرب خصوصاً‌ پس از ظهور دین مبین اسلام شکی نیست. اما اگر عرب اینگونه قصد تمسخر ایرانیان را داشت واژه پارس را به خود سگ نسبت می داد نه به صدای سگ. یا از این واژه در عربی هم استفاده می شد ولی
آنها به واق واق کردن سگ "لحاء" می گویند و تاریخ ثابت کرده عرب زیرکی انگلستان را هم ندارد. "پارس کردن" بیشتر در متون ما رایج است تا در محاوره عامیانه و این صحیح نیست که بگوییم نخبگان و نویسندگان قدیم ایران زمین اینچنین از طرح تحقیر ایرانیان استقبال کرده اند
و بزرگانی چون دهخدا بی تفاوت فقط کلمه معادل را بعنوان معنی آورده اند. یه توصیه به برخی دوستان قبل از این که نظر بدهند نظرات قبلی یه مطالعه داشته باشند. من نظرات همه را خوندم و از همه تشکر می کنم به ویژه دوستی که نظر استاد ارجمند جناب آقای عادل اشکبوس را منتقل
کرده بود. به نظرم منطقی تر از سایر نظرات است.

کامل‌ترین و منطقی‌‌ترین دیدگاه را استاد "علی‌ حصو ری" دارند که عنوان می‌‌کنند هیچ تغییر شکل زبانی‌ بی‌ منطق و دلیل صورت نمی گیرد و پاس با پارس از یک ریشه نیستند و این دو کلمه ربطی‌ به هم ندارند. بلکه "پارس کردن" از ریشه ی "پرسش و جستجوست". پارس سگ ها،
جستجو و پرسش آنهاست و ایرانیان قدیم یکی‌ از اقوام بسیار سگ دوست بوده اند که اگر در میان قشقایی‌های شیراز برویم باقی‌ ماندن این دوستی‌ را میبینیم. بنابراین سگ پارس می‌کند یعنی پرسش می‌کند( کیستی تو را؟ و ...)

کلمه توهین را تصحیح کنید که اینهم دستخوش بازی عربها نشود. در ضمن "خوده شما" که در جواب یکی از نظرات آمده نادرست میباشد و کسره اضافه با ه نشان داده نمیشود.

اول اینکه عرب پ ندارد دوم سرزمین پارس در زمان عربها به فارس تغییر نام داد و ما میگوییم زبان فارسی !! سوم آنکه اندیشمندان ما اگر احساس خطری داشتند به منظور منسوخ شدن چنین واژه ای صحیح آنرا در کتابها و آثارشان یا اشعارشان قرار می دادند. نمیشود بزرگان تیزبینی
چون مولوی و سعدی و فردوسی را جاهل به این موضوع دانست و یا بی تفاوت شمرد. چهارم مورد سگ پاسبان جالب است پنجم اشتراکات معانی لغت ها هم قابل طرح و دقت است ششم شاید با تغییر املای لغت از پارس به مثلا پارث تا حدی از آلرژی به این لغت کاسته شود. هفتم اشتراک مهانی
در لغت فارسی و همه زبانها وجود دارد...فی المثل:کلمه ناز ،که عشوه و ملاحت را مفهوم می رساند و در جایی دیگر معنی بخشی از دستگاه تناسلی زن را هم دارا می باشد. حال اگر کسی به دختر بچه ای بگوید چقدر نازی !!!! آسا مفهوم گرایش جنسی از کلام فرد می بایست ایفاد گردد؟!!!
واضح است که چنین نیست.

مدیر محترم سایت که به اصطلاح تحصیلکرده میباشی کلمه پارس از اعراب جاهلیت برای کوچک و پست شمردن نام ایران جاوید و همیشه استوار وارد زبان شیرین پارسی شده لطفا این کلمه را حذف و تغییر به واق واق سگ دهید درود بر پارسیان و پارسی زبانان

۱ - هیچ سند غیرمعاصری( پیش از دهخدا،حییم ،عمید) واژه‌ی «پارس» را بصورت فعل یا بعنوان صدای حیوانی نیاورده است. حتی یک مصرع یا یک جمله یا ضرب المثلی یا .. ۲ - اعراب هیچگاه (هیچ سندی نه فارسی و نه عربی نخواهید یافت) واژه‌ی «پارس» یا فعل «کردن» را بکار نبرده‌اند.
برعکس ، در عربی پارس را به «بارس» همانند پرتقال= برتقال ، تبدیل نکردند بلکه پارس را به فارس تبدیل کردند که از «ف‌ر‌س» که باهوش و فراست معنی میداد. ۳ - ما در فارسی واژه‌ی معروف و پرکاربرد «پارسا» را داریم که بمعنی پرهیزگار- متقی است. چرا باید آن را نادیده گرفته
و دست به دامن واژه‌های زبان‌های دیگر شویم؟ فعل فراموش شده‌ی «پرهیختن» را داشتیم که اسم مصدرش « پرهیز» بجامانده. « هـ » دراوستایی «س» تلفظ می‌شده بنابراین «کاستن» اسم فعلش می‌شود « کاهش» نه « کاسش». آشکارست که پارس اسم مصدر پارسیختن ( فارسی نو = پرهیختن) و
صفت = پارسا و قید پارسایی مردم ایران خود را پرهیزکار می‌دانستند (بر خلاف کسانی که خود را قوی - شجاع و ... می‌پنداشتند) و هرگز بی‌دین نبودند. چه مسلمان، چه زرتشتی چه زروانی چه کیش مغان و چه کیش مهر ۴- اگر آسمان-ریسمان‌های برخی درست بود یک سند در میان این همه
اسناد باستانی و اسلامی - ایرانی یا غیرایرانی برای کاربرد چنین فعل مجعولی پیدا می‌شد. ۵- فعل ساخته‌شده « .. کردن» بسیط نیست. فعل مرکب در هیچ زبانی اصالت ندارد و نمی‌توان آن را ریشه‌دار دانست. واژه اگر عمری داشته باشد در هم ادغام می‌شود ، دگرگون می‌شود و به
شکل بسیط درمی‌آید. از سویی خود واژه باید با واژه‌ای دیگر پیوندی داشته باشد که پارس بدون فعل پرهیختن و صفت پارسا با هیچ واژه‌ای پیوندی ندارد. ۶- دوستانی که همه‌‌چیز را دوست دارند گردن اعراب بیاندازند، پاسخ دهند : آیا ترکها هستند که چنین ترکیب سخیفی را بکار
می‌برند یا اعراب؟ چرا باید سر را مثل کبک در برف کرد؟ پلیدترین سایتها و گستاخانه‌ترین نوشته‌های ضدایرانی آیا برای ترکان است یا برای اعراب؟

سلام دوستان اصلا عرب پ نداره اینا میخوان به سادگی ما بخندن تلفظ واژه پ برای اعراب تقریبا محاله اونم اعراب صدر اسلام که هیچ آشنایی با ز بان ما نداشتند عرب به سرباز میگه جیش ولی با عرض شرمندگی ما به یه چیز دیگه میگیم جیش ببینید واژه های این شکلی تو هر زبانی
هست با آگاهی برد دهان یاوه گویان مشت بزنیم

در استان غزنی افغانستان وقتی کسی سرو صدای بسیار میکند به وی میگویند: چی چیقپراس میکنی؟ این واژه ی چیقپراس از دو واژه ی چیغ و پراس گرفته شده است. لهذا ممکن در اصل پراس کردن باشد نه پارس کردن. پراس در سانسکریت به معنی در حال مردن است

آیا کسی اصلا میداند این ریشه این واژه از چیست؟ ممکن است یک داستان یونانی درباره ما راست باشد. یونانیان عقیده دارند نسل پارسیان از اسطوره آنها که نامش پرسه بوده میباشد. پرسئوس قهرمان یونانی با آندرومده آ ازدواج کرد و هفت یا هشت پسر حاصل ازدواج آنها بود.
یکی از پسران پرسئوس، پرسه نام داشت و در تاریخ یونان ذکر شده که پارسیان از نسل پرسه هستند. پس بنابراین میتوان گفت که هرجور گمانه زنی درباره معنای پارس ایراد دارد. واژه پرسپولیس به معنای شهر پارسیان گویای این واقعیت است که پارس در واقع، پرسه است.

برایم جالب است. آیا استاد دهخدا بی تحقیق درباره ی واژه"غذا" که در عربی معنی "پیشاب شتر" را دارد. نظر داده است؟!. اگر کمی به نوشته ها و متن های دوستان توجه کنیم. چقدر اشتباه می بینیم. دوستی فعل مجعول " می باشد " و "نمی باشد" را به کار برده است. دوست دیگری
می نویسد: "پلیدترین سایتها و گستاخانه‌ترین نوشته‌های ضدایرانی آیا برای ترکان است یا برای اعراب؟" ایشان توجه ندارد که واژه " برای" حدود یک دهه است به اشتباه و به تدریج به جای واژه " مال" نشسته است. هرچند درست جمله ایشان چنین است:پلیدترین سایتها و گستاخ ترین
نوشته های ضد ایرانی آیا مال ترکان است یا مال اعراب؟" هرچند در گذشته از واژه " از آن" استفاده می شد و بعدها واژه " متعلق" که غیر فارسی است مانند بیشمار وازه های دیگربکار گرفته شد. تا هنگامی که مالکیت چیزی(شی ء) به کسی تعلق نگرفته و قصد اهدا داریم می توان گفت
: این برای شماست. یا این برای حسن ( فرد غایب) است. مانند هنگامی که میوه ای را قاچ می زنیم و قسمت می کنیم که به دوستان بدهیم. اما زمانی که شما یا حسن آن قاچ میوه را برداشت و پذیرفت دیگر نمی توان گفت این برای حسن است. بلکه این مال حسن است. جالب این جاست که قصد
داریم در باره ی یک اشتباه نظر دهیم و خد چند اشتباه دیگر زبانی را ترویچ و انتشار می دهیم!

وقتی منبع و مرجع تحقیق‌ها و نظرات علمی تلگرام و شبکه‌های اجتماعی باشن دیگه چی می‌شه گفت؟ یکی یه داستانی می‌بافه، ۱۰۰۰ نفر هم نشرش می‌دن، ۱۰۰۰۰۰ نفر هم به‌عنوان واقعیت پذیرفته شده علمی بهش ارجاع می‌دن!

کلمه پارس هـیچ ربتی به عرب ندارد چون حرف پ اصیل پارسیه دومن پا یعنی پاییدن نگهبانی ر یعنی رصا س یعنی صدا در کل پارس یعنی صدای سگ نگهبانی که توصت صدای رصایش نگهبانی مدهـد

واژه درست "پاس سگ" هست نه پارس. پاس به معنی نگهبانی دادن. سگی که هاپ هاپ میکرده میگفتند صدای پاسه سگه و رفته رفته, واژه ی صدای سگ شد پاس.

من عاشق حرف کیمیام به همه ی کیمیا ها سلام میرسونم بای بای

کار نژادپرستان فارس زبان درامد ، مقالاتی چند در باب جدا سازی پارس کردن سگ از قوم پارس ، اول اعراب رو هدف میگیرن ببینن نتیجه میده یا نه بعد به مرور زمان به عده ای وطن فروش خواهند گفت و شاید در نهایت بگن همش کار دشمنان و حسودان خاجری ماست همونطور که فیلم
دروغ! 300 رو برای مخفی کردن برترین تمدن تاریخ بشری !! یعنی هخامنشیان ! ساختن ، چقدر این حرفا اشناست ، شبیه هویت سازی برای کوروش در شاهنامه که از جمشید و فریدون شروع شد ، و فعلا در کیخسرو متوقف شده ، تا ببینیم حضرت هوخشتره چه میخواهد. خلاصه همه دنیا به فرهنگ
ناب پارسی حسادت میکنن دیگه همین کافیه

الحق پارس کردن لیاقت فارس سگهاست، کوروش سگی راحت بخواب که سگ زیاده

من بر اساس تحقیق و پژوهش های زیاد و تهیه اسناد و مدارک غیر قابل انکار اینو متوجه شدم که الاغ عر عر نمیکند بلکه عر عرب می کند. سگ هوپ هوپ نمیکند هوعرب می کند. خواهشا این معنی را درست کنید بعدا مستندهای خود را برای اثبات به این سایت ایمیل میکنم. همچنین صوت های زیاد و با کیفیتی برای اثبات این ادعا از سگ ها و الاغ ها مخصوصا سگ های عربی گرفتم که اثباتی دال بر ادعای من است. لطفا معنی درست واق واق سگ را به عرب کردن سگ برگرداند. تشکر

کلمه ی پارس..در اصل یونانی می باشدازواژه ی بارسیس(ولگردکوچ رو وجنگ طلب) ویونانی ها این نام را بر بخشی از ایران گذاشتند..ربطی به عربها ندارد..

متاسفانه "پاس" کردن سگ از روی کینه ورزی و کوشش برای کوچک کردن ما ایرانیان به پارس کردن دگرگون شده.

مرغ چیقدر ارزان شده !! سیب زمینی چیقدر ارزان شده !! هوی بچه چی چیقپراس میکنی ای شپشو?!!

در فارسی امروز واژه ی "پاس" به مهنی نگهبانی به کار می رود و واژه هایی مانند "پاسبان" و "پاسداشت" و "پاسگاه" از آن ساخته شده. گویا اصل این کلمه در فارسی باستان "پارس" بود که احتمالا نام زبان هم از همینجا آمده. اما "پارس کردن" به معنی صدای "واق واق سگ"، ظاهراً در تاریخ ادبیات فارسی سابقه ای ندارد. یعنی در تمام تاریخ هزار ساله ی این زبان، با این همه نویسندگان و شاعرانِ خراسانی و عراقی و آذری و هندی و غیره هیچگاه کسی جایی ننوشت "سگ پارس کرد" (حتی به معنی نگهبانی کرد هم ننوشتند چه رسد به معنی واق واق). گویا این اصطلاح اولین بار در لغت نامه ی دهخدا وارد شده. حال که این اصطلاح در ادبیات کلاسیک نیست پس احتمالا در یکی از لهجه های فارسی بوده. در لهجه ی خراسانی که نیست. گویا در لهجه های اصفهان و فارس و سایر مناطق جنوب هم نیست. به احتمال زیاد این اصطلاح در اواخر قاجار در لهجه ی تهرانی پیدا شده و در فارسی رسمی هم رایج شده است. بارها دیده ام که بدخواهان زبان فارسی، با همین اصطلاح، این زبان را مسخره کرده اند. واقعا چه لزومی دارد این اصطلاح بی ریشه را تکرار کنیم و اسباب تمسخر خودمان را فراهم آوریم.

بارها دیده ام که بدخواهان و دشمنان زبان فارسی، با همین اصطلاح، این زبان را مسخره کرده اند. واقعا چه لزومی دارد که این اصطلاح بی ریشه را تکرار کنیم و اسباب تمسخر خودمان را فراهم آوریم؟ (بماند که اگر ریشه دار و سابقه دار هم بود باز فرقی نمی کرد. قرآن می گوید: لاتقولوا راعنا قولوا انظرنا). مگر زبان یک قرارداد نیست، خب چرا تهرانی ها در این صد سال اخیر این نام باستانی را روی صدای سگ قرار داده اند، جای بهتری نبود؟ (البته جواب معلوم است. این اصطلاح از زبان مردم کوچه و بازار آمده، در فضایی که عمده ی مردم بی سواد بودند و خودآگاهی قومی و ملی مثل الان وجود نداشت و زیر و زبر شدن تلفظ ها و معانی کلمات برایشان مهم نبود (همان دلیل پیدایش همه ی زبان ها و لهجه های روی زمین). آن مردم این اصطلاح نادرست را به کار بردند و عذرشان پذیرفته؛ عذر ما چیست که همان اشتباه را تکرار می کنیم؟)

در خراسان و بیشتر ایران، هیچ گاه در گفتگوها به لهجه‌ی محلی، کسی نمی گوید سگ پارس کرد، بلکه می‌گویند واق واق کرد. در متون تاریخی هم همیشه عوعو کردن صدای سگ بوده. این اصطلاح هیچ ریشه‌ی تاریخی ندارد و اولین بار در لغت نامه‌ی دهخدا پیدا شده. گویا دهخدا هم آن را از لهجه‌ی مردم تهران گرفته. وارد شدن این اصطلاح سخیف، توهین آمیز و بی ریشه در لغت نامه دهخدا باعث رواج آن در فارسی رسمی شد و این از اشتباهات بزرگ دهخدا بود. سوال این است که آیا هر اصطلاحی را که در لهجه های محلی رایج است می توان وارد لغت نامه کرد؟ متأسفانه بسیاری از ادبای زبان فارسی توجه ندارند که فارسی، فقط لهجه‌ی تهران نیست و بلکه اصلاً لهجه ی تهرانی لهجه ی اصیلی نیست و بسیار مخلوط است. بگذریم. این اصطلاح رایج شد و حالا نادان‌هایی پیدا شده اند و می خواهند برای آن ریشه بتراشند. یارو می آید و ادعا می کند که «هزاران سال ایرانیان به نگهبانی کردن سگ می گفتند پارس کردن تا این که این اصطلاح تغییر معنایی داد و به معنای واق واق به کار رفت». مدعی این حرفِ مزخرف، البته یک خط سند هم از تمام طول و عرض تاریخ زبان نمی تواند برای این ادعا پیدا کند

در زبان های بختیاری، لری، کردی، لکی و گیلکی، اصطلاح «پاس کردن» برای صدای سگ وجود دارد. در مناطق مرکزی، جنوبی و شرقی ایران (یزد و کرمان و فارس و بوشهر و خراسان) این اصطلاح شناخته شده نیست و از اصطلاح واق‌واق و مانند آن برای صدای سگ استفاده می‌شود، در تمام مناطق فارسی‌زبان بیرون از مرزهای شرقی هم همین طور است. در تاریخ مکتوب زبان نیز که عمدتا مبتنی بر لهجه خراسان است، این اصطلاح دیده نشده. به نظر می‌رسد لهجه‌ی تهرانی این اصطلاح را از مهاجران مناطق غربی کشور گرفته است و البته با تلفظ اشتباهِ «پارس کردن». این اصطلاح اولین بار در لغت‌نامه دهخدا وارد شده و مشخص است که در اواخر قاجار در لهجه‌ی تهرانی پیدا شده است. اگر پاسی هست به معنی نگهبانی‌ست چرا باید این اصطلاح باستانی را در زبان فارسی برای صدای سگ به کار بریم آن‌هم با تلفظ اشتباه «پارس»؟ غلط اندر غلط.

پارس با کلمات پارسا و پرسش از یک ریشه است ، پارس به معنای گدا می باشد . در 3000 سال قبل قبایلی کولی از شمال هند و پاکستان که آریایی خوانده میشدند به مناطق شرقی و جنوبی فلات ایران مهاجرت می کنند . به دلیل شیوه زندگی و دوره گردی و نوع پوششان در هند این قبایل پارس یعنی گدا ، سوال کننده و بی چیز نامیده می شده اند . قبل از هخامنشیان پارسیان اکثراً فقیر و دوره گرد بودند ولی به دلیل جمعیت بالایشان با روی کار امدن هخامنشیان ، طبقه حاکم بر ایران می شوند . ساسانیان خودشان را با روما های هندی ( کولی های هند ) از یک نژاد می دانستند .

واقعا جای تاسف دارد که یک عده بیکار بی عقل و نادان راجع به یک کلمه دنبال دشمن افتاده وبه دین وآیین و داشته های یک ملت بزرگ توهین می کنند . مگر فردوسی نمی فرماید بسی رنج بردم در این سال سی عجم زنده کردم بدین پارسی حالا شما با دسترسی به یک تلفن همراه و داشتن سواد خواندن ونوشتن در فضای مسموم مجازی آلت دست مشتی بهایی و منافق و سلطنت طلب و ... شده اید ؟؟؟ ما فارس هستیم و از پارس هستیم . والسلام حالا هی بیایید به همه چیز وهمه کس توهین کنید که چرا و ...اون احمق بد تربیت و مخالف نور وروشنایی اسلام وپیامبر به شخص اول بیش از یک میلیارد انسان توهین می کند و مدیر این رسانه هم نظر او را نمایش می دهد وبقیه هم سکوت . البته سگ عو عو کند ماه نور افشانی ایراد ندارد تو ماموریتت را انجام می دهی یا مزدت را می گیری یا بی مواجب فقط چرند می بافی . من اتفاقی اینجاآمدم اگر جواب هم بدهی من نمی بینم چون حوصله و وقت این چرندیات را ندارم . ازکسانی هم که برای روشن شدن ذهن دیگران وپاسخگویی به یک شبهه قلم زدند متشکرم .

اسم ایران تا قبل از رضا شاه پارس بوده و به همین دلیل همچنان در خیلی از زبانها ایران پرسین یا پرشین صدا میکنن ...به منابع تاریخی رجوع کنید نه فقط به یک شخص که مثل دهخدا در قزوین زندگی میکرده و ...