درویشانه . [ دَرْ ن َ
/ ن ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) مانند فقیران . فقیرانه . چون درویشان . (یادداشت مرحوم دهخدا). شبیه به مسکین . (ناظم الاطباء). || زاهدانه . مانند زاهد. صوفیانه . قلندرانه
: بامداد می خواهیم که صحبت درویشانه داریم . (انیس الطالبین ص
189). || (اِ مرکب ) قدری از طعام که آن را حاضری و ماحضر نیز گویند. (آنندراج ). غذائی که از گدائی فراهم شده باشد. (ناظم الاطباء)
: چو دید آن گنج در ویرانه ٔ خویش
به پیش آورد درویشانه ٔ خویش .
ملاوحشی .
صاحب آنندراج در مورد بیت فوق گوید: و گمان دارم که عبارت از طعامی باشد که درویشان به کدیه بدست آرند.