چاهخانه

به اتاق یا بنایی گویند که در بالای چاه آب سازند. اتاقی که چرخ چاه در آن نصب شده، آب توسط کارگر از چاه کشیده و در منبع آب خانه ذخیره میشده است. در حمامهای عمومی نیز به فضایی که برای کشیدن آب از چاه به منظور پر کردن خزینه اختصاص داشته چاهخانه می گفته اند. در برخی از حمامهای عمومی بزرگ، چاهخانه به راهروی شیبداری به نام گاورو متصل بوده است و آب با نیروی گاو از چاه خارج میشده است.