سرسپرده

کسی که مقهور قصد و اراده غیر شده است.
آنکه امر دیگری را بدون چون و چرا اجرا کند.
وابسته،
مطیع،
فرمانبردار

من زنده بودمـ اما:انگار مرده بودم

از بس که روزها را با شب شمرده بودم

یک عمر دور و تنها،تنها بجرم این که ـ

اوسرسپرده می خواست ،من دلسپرده بودم


محمد علی بهمنی