درویه . [ دَ ی َ
/ ی ِ ] (اِ) دروه و رقعه که بر جامه دوزند. (ناظم الاطباء) (از لسان العجم شعوری ج
1 ورق
428). دربه . دربی . درپه . درپی
: ز عالم هرکه دل ناکامه دارد
درویه رقعه اش در جامه دارد.
میرنظمی (از لسان العجم ).
و رجوع به دربه و درپه ودرپی شود.