پلاسین .[ پ َ ] (ص نسبی ) منسوب به پلاس . از پلاس
: شبی گیسو فروهشته بدامن
پلاسین معجر و قیرینه گرزن .
منوچهری .
پس به ساروج بیندود همه ٔ بام و درش
جامه ای گرم بیفکند پلاسین بسرش .
منوچهری .
چنگ زاهد تن و دامانش پلاسین لیکن
با پلاسش رگ و پی سر بسر آمیخته اند.
خاقانی .