شهراه

شهراه . [ ش َ ] (اِ مرکب ) مخفف شاهراه . جاده ٔعام و جاده ٔ وسیع بزرگ . (ناظم الاطباء) :
دگر گوشت که شهراه کلامست
دلت زو با معانی ّ تمامست .

ناصرخسرو.

شهراه مردمی است سبیل الرشاد تو
زآن مردمی تو کز ره نامردمی گمی .

سوزنی .

تا نبرّد تیغت اسماعیل را
تا کنی شهراه قعر نیل را.

(مثنوی ).

رجوع به شاهراه شود.