رباعیة
نویسه گردانی:
RBAʽY
رباعیة. [ رُ عی ی َ ] (ع ص نسبی ، اِ) مؤنث رباعی . آنچه از چهار تا ترکیب شود. (از اقرب الموارد). مؤنث رُباعی و رُباع . (منتهی الارب ) (از المنجد). || (اصطلاح منطق ) بر قضیه ٔ موجهه اطلاق شود. (از کشاف اصطلاحات الفنون ). و رجوع به موجهه و کشاف اصطلاحات الفنون شود.
واژه های همانند
۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۶ ثانیه
رباعیة. [ رَ ی َ ] (ع اِ) چهار دندان که میان دندان ثنایا و انیاب باشد. ج ، رباعیات . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج...