ارشک
نویسه گردانی:
ʼRŠK
ارشک . [ اَ ش َ ] (پارسی باستان و پهلوی اشکانی ، اِ)از ماده ٔ اَرشَن به معنی مرد و نر در مقابل زن . (یشتها تألیف پورداود ج 2 ص 226). و آن نام بسیاری از ایرانیان قدیم بوده است . رجوع به ارشک در ذیل شود.
واژه های همانند
۴۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۹ ثانیه
ارشک . [ اَ ش َ ] (اِخ ) سیزدهم . رجوع به ارد اول شود.
ارشک . [ اَ ش َ ] (اِخ ) شانزدهم . رجوع به ارد دوم شود.
ارشک . [ اَ ش َ ] (اِخ ) ششم . رجوع به مهرداد اول شود.
ارشک . [ اَ ش َ ] (اِخ ) کبیر. رجوع به ارشک بزرگ و ایران باستان ص 2585 و 2612 شود.
ارشک . [ اَ ش َ ] (اِخ ) گیو. از اشکانیان ارمنستان . (نام های ایرانی تألیف یوستی ص 412) (ایران باستان ص 2423).
ارشک . [ اَ ش َ ] (اِخ ) نوزدهم . رجوع به بردان شود.
ارشک . [ اَ ش َ ] (اِخ ) نهم . رجوع به مهرداد دوم شود.
ارشک . [ اَ ش َ ] (اِخ ) هشتم . رجوع به اردوان دوم شود.
ارشک . [ اَ ش َ ] (اِخ ) هفتم . رجوع به فرهاد دوم شود.
ارشک . [ اَ ش َ ] (اِخ ) هفدهم . رجوع به وُنُن اول شود.