ارشک
نویسه گردانی:
ʼRŠK
ارشک . [ اَ ش َ ] (اِخ ) ارزاس . والی مملکتی در جوار آبیسارِس بزمان اسکندر. آنگاه که اسکندر بهند سفر میکرد در کنار رود آسِه زین هفِس تیون را بساخت . در خلال این احوال ارزاس (ارشک ) مزبور با برادر و سرداران عمده ٔ آبیسارس پادشاه آن ناحیت وارد شهر شده هدایای گرانبها و نفیس از طرف او آورده گفت که خود پادشاه میخواست بیاید و بپای اسکندر بیفتد، ولی بیماری مانع شد. فرستادگان اسکندر هم قول او را تأیید کردند و اسکندر از این اظهارات خشنود گشت و آبیسارس را بپادشاهی ابقاء کرده ارشک را گماشت که نزد او بماند. (ایران باستان ص 1818، 1819).
واژه های همانند
۴۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۶ ثانیه
ارشک .[ اَ ش َ ] (اِخ ) هیجدهم . رجوع به اردوان سوم شود.
ارشک . [ اَ ش َ ] (اِخ ) یازدهم . رجوع به فرهاد سوم شود.