بزه گر
نویسه گردانی:
BZH GR
بزه گر. [ ب َ زَ گ َ ] (اِخ ) لقب یزدگرد پدر بهرام گور پادشاه ساسانی است . و رجوع به بزه کار و مجمل التواریخ ص 35 و مفاتیح العلوم خوارزمی شود.
واژه های همانند
۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۹ ثانیه
بزه گر. [ ب َ زَ / زِ گ َ ] (ص مرکب ) اثیم . مجرم . بزه کار : از بزه کردنش عجب ماندندبزه گر زین جنایتش خواندند.نظامی .