مبیت

مبیت . [ م ُ ب َی ْ ی ِ ] (ع ص ) آن که اراده ٔ کاری کند در شب و تدبیر آن نماید.(آنندراج ) (از منتهی الارب ). آن که در شب پی کاری رود. (ناظم الاطباء). آن که اراده ٔ کاری کند در شب و تصمیم گیرد. (فرهنگ فارسی معین ). || پیراینده و خشاره کننده خرمابن را. (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || شبیخون آورنده بر کسی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). شبیخون آورنده بر دشمن . || تکلم کننده و اندیشه کننده و تدبیر کننده در شب . || ترتیب دهنده و آماده کننده . (ناظم الاطباء).