پدرسوخته

وقتی که در زمان یزدگرد عربها به ایران حمله کردند و ایران رو فتح کردند ، مردم ایران رو که دارای دین زرتشت بودند آتش پرست و کافر نامیدند و اونها رو مجبور کردند که به دین اسلام روی بیاورند . در این میان گروهی خودشان به دین اسلام گرویدند و گروهی هم از ترس مسلمان شدند ، چون می دیدند که افرادی که مسلمان نشوند را میکشند . اعراب افرادی را که مسلمان نمی شدند ، مردها و سرپرست خانواده را در آتش میسوزاندند تا دیگران یاغی گری نکنند ، و زنان آنها را به کنیزی و بچه ها را برای نوکری و کلفتی می بردند . این بچه ها بزرگ شدند و در خانه اعراب کار میکردند و خود اعراب هم بچه هائی هم سن اونها داشته اند ، وقتی ازصاحب خانه میپرسیدند که این بچه تو است (کلفت و نوکرها)، میگفته : ” نه ، این پدر سوخته است ” یعنی بچه ما نیست ، نوکر و کلفتی است که پدرش در جریان فتح ایران سوزانده شده است و به این نوکر و کلفت ها میگفته اند : “پدر سوخته ” .

بنظر من این توضیح پایه و اساسی ندارد و بیشتر زاییده تخیلات نژاد پرستانه و ضدعرب است. چرا عربها باید بزبان فارسی سلیس تهرانی بگویند "پدر سوخته" بجای مثلا "ولد المحروق" یا یک همچین چیزی؟ شنیده ام که پدر سوخته و پدر سگ هردو فحشهای ناموسی قاجاری اند و سوخته به معنی سیاه پوست یا همان سیاه سوخته است. مطمئن نیستم ولی این تئوری بنظر معقولتر میاد

در باره ریشه این واژه جایی خواندم که شاه اسماعیل صفوی پدر بعضی دشمنانش را از گور در می آورده و جلویشان می سوزانده. اما در باره توضیح بالا تا جایی که می دانم و در کتب تاریخی منجمله "دو قرن سکوت" آمده عربها کسانی را که مسلمان نمی شدند نمی کشتند بلکه از آنها جزیه (مبلغی پول) می گرفته اند. به نظرم آنچه در خود لغت نامه آمده منطقی تر است.

من هم متاسفانه هیچ منبع درست حسابی ندارم. اما آخرین چیزی که یادم میاید مربوط به حمله مغولها بوده است که اجساد دفن شده مردم را نیز از خاک بیرون میکشیدند و میسوزاندند به نظرم حکایت عربها ساختگی تر از نسخه مغولهاست. نسخه مصری هم تنها در صورتی صحت دارد که در زبانها دیگر هم معادل پدر سوخته وجود داشته باشد مثلا در انگلیسی فرانسه یا سوریه که نزدیکترین به مصر بوده است از قدیم کاش چندین ادیب و متخصص زبانشناسی در این سایت مهم زبان پارسی فعالیت مداوم میکردند و پارسی زبانان را از سردرگمی رها میکردند

اگر اشتباه نکنم و حافظه درست یاری کند، توضیحی که در خود متن آمده ممکن است از کتاب سینوحه آقای ذبیح الله منصوری نقل شده باشد. حافظه‌ی من می‌گوید همچین چیزی را آن‌جا خوانده‌ام. هر چند بسیار به آقای منصوری علاقه‌مندم، ولی با سوابقی که ما سراغ داریم، حرف ایشان به هیچ عنوان سند نمی‌تواند باشد. از دوست عزیزی که واژه را ایجاد کرده‌اند، خواهشمندم که اگر چنین است (یاهمچنین اگر چنین نیست!) مرجع را قید کنند.

توجه فرمایید که "پدر در آوردن" و "پدر سوخته" معمولا با هم استفاده می شوند بنابراین همین ریشه که پدر کسی را از قبر در آورند و بعد بسوزانند به نظر منطقی می آید. حالا ممکن است این کار را اقوام مختلفی در زمان های مختلف انجام داده باشند اما مطلبی که درباره حمله عرب ها گفته شد "پدر در آوردن" را در نظر نگرفته و به نظرم زاییده تعصب نژادی ما ایرانیان است

البته این اعراب یه زمان دختربچه ها رو هم زنده به گورمیکردند.... از اینا بعید نیس

این رو هم من شنیده م که در زمان صفویه برای شیعه کردن سنی ها، اونایی که شیعه نمیشدن رو میسوزوندن. بچه ها اونا وقتی بزرگ میشدن به شون میگفتن پدرسوخته. البته ممکنه این روایت هم چرت باشه. نمیدونم.

ریشه پدر سوخته در اصل به دوره صفویه بر میگردد که از جمله فجایع آن دوران این بود که انسانها را زنده زنده در آتش انداخته می سوزاندند از جمله حسن کیا و مراد بیک را سوزاندند حتی قبر عبدالرحمن جامی را آتش زدند و همچنین قبر ابو نعیم اصفهانی را و در تبریز نیز قبر یعقوب پادشاه را نبش کرده استخوانهایش را سوزاندند …. به همین خاطر این لفظ در گویش فارسی مرسوم شد و معمولا چنین می گویند : پدرت را در میارم پدر سوخته … که صحبت از نبش قبر و سوزاندن انسان هر دو یکجا دارد در مجله ای خواندم که «بازیگر فیلم قهوه تلخ» نیز به همین موضوع اشاره می کند و می گوید طی تحقیقاتی که داشته فهمیده، اصطلاح پدرسوخته که تکه کلام وی در فیلم است از دوره صفویه متداول شده است!! در مورد اینکه مسلمانان انسانها را سوزانده باشند این کاملاً دروغ است و نزد مسلمین حدیثی هست که می گوید: «با عذاب خدا مردمان را عذاب نکنید»، یعنی حق ندارید کسی را به وسیلۀ آتش تعذیب کنیدو تاریخ نیز صد در صد با این سخن مخالف است. به نظر بنده تئوری جدید معقولتر است که منشا این اصطلاح را در دوره صفویه بدانیم ... برای مستند کردن سخن خود قسمتی از یک شعر از شاعران صفوی را نقل می کنم. کیا از بدیهای خود مُنفَعِل ... فرود آمد از کردۀ خود خجل سمند غضب بر سرش تاخته ... چو مرغش اسیر قفس ساخته تنش را قفس دامِ ادبار شد ... به زندان آتش گرفتار شد» (اسماعیل نامه : ص 73 و ص 286 ، قاسمی گنابادی (متوفی 982ق) ، فرهنگستان زبان و ادب فارسی _تهران) دقت کنید به قسمت «به زندان آتش گرفتار شد» که سخن از سوزاندن "حسن کیا" دارد که وی به دستور شاه اسماعیل زنده زنده در آتش کباب شد! پناهی سمنانی نیز می گوید: «زندگان را به گور کرده و مردگان را از گور بیرون کشید.» دکتر باستانی پاریزی نیز این آدم سوزیهای صفویه را با آدم سوزی هیتلر مقایسه می کند و می نویسد: «از کارهای عجیب شاه اسمعیل،سوختن دشمنان است،کاری که ساختن کله منار را در مرو و نبش قبور ملوک دیار شیروان و باکو،و سوختن استخوانهای آنان را در آتش انتقام‏، به عهدۀ فراموشی می‏سپارد....در واقع آدم مشکل است بتواند تصور کند که این کورۀ آدم‏سوزی توسط مردی که خود را سیدی حسیب نسیب نبیل و از صوفیان میدانست راه افتاده نه توسط هیتلر و در بازداشتگاه آشویتز!! جالب اینست که مؤلف لب التواریخ که این وقایع را دقیقاً نوشته گوید:«مؤلف این مختصر،درین سفر در رکاب ظفر انتساب بود و مشاهدۀ این وقایع می‏نمود.» (مجلۀ یغما ص 376-377 ؛مهرماه 1345 ؛شمارۀ 219 ، عنوان:« جزر و مد سیاست و اقتصاد در امپراطوری صفویه1») معذرت اگر طولانی شد.

از مدیریت محترم سایت تقاضا دارم کامنت های برخی افراد نژادپرست را حذف کند ، اینها بویی از انسانیت نبرده اند و به این خاطر نظرات انها توهینی برزگ به انسانهایی چون مرحوم دهخدا است

سعی کن که به آزادی بیان اعتقاد داشته باشی ،نظرات همه رو بخون و خودت هم نظر خودت رو داشته باش .اینجوری حرص میخوری سکته میکنی میمری حیف میشی.همه که نباید مثل تو فکر کنن که شاکی میشی،اگه عقل داشتی میفهمیدی دهخدا هم با نظرات دیگران بهش توهین نمیشه.

پروا شود: این نوشتار چیزهایى میدارد که براى خُردسالان شاینده نیستند. ریشه واژه "پدر سوخته" دشنام بسیار زشتى است که با گذشت زمان و دیگرگون شدنِ عبارت به گونه کنونى درآمده و "نرم" شده، تا جایى که ما کودکان خویش را به شوخى "پدر سوخته" مى گوییم. "سپوختن" در زبان پارسى به معناى "فرو کردن با زور" است، چنان که میرزاده عشقى در هجو معروف خویش درباره وحید دستجردى که با مطلع "اى وحید دستجردى، شیخ ِ گندیده دهن..." آغاز مى شود، در یک مصرع میسراید:  "مادرت را گ..د عارف، خواهرت عشقى سپوخت..."  (منظورش از "عارف"، شادروان "عارف قزوینى" است که همراه با خودِ عشقى مورد ریشخند و آماجِ سرکوفتِ وحید دستجردى بوده است).  پیداست که خواسته عشقى از گفتنِ "خواهرت عشقى سپوخت" چه دشنام زشتى به دستجردى هست.  نمونه هاى فراوان دیگر هم هست که همین معنا را به روشنى میرسانند.  گمان مى کنم که در خود لغت نامه دهخدا نیز معناىِ همین فعل "سپوختن" آمده است.  کاوش را به خواننده بازمى گذارم. چیزى که هست، "پدر سوخته" در آغاز "به-در-سپوخته" یا "بدر سپوخته" بوده است و روشن است که معنایش چیست.  با گذشت زمان، این عبارت به "بدر سوخته" و سرانجام "پدرسوخته" دیگرگون شده است. کسانى از خوانندگان اگر در این باره بیشتر مى دانند، مهربانى کرده و روشن گردانند. بهرام

اگر کسی اندکی سواد و فکر داشته باشه متوجه میشه که این سایت بر خلاف اسمش هیچ پیوندی با لغت نامه ی راستین دهخدا نداره در لغت نامه ی راستین علی اکبر دهخدا همچین کلماتی وجود نداره و اینها کلماتیست که معلوم نیست چه کسانی با چه اهدافی وارد این لغت نامه ی آنلاین کردند این سایت دقیقا مثل ویکی پدیا اصلا مورد اعتماد نیست چرا که هر کسی با هر سطح سوادی میتونه به این لغت نامه ی آنلاین کلمه وارد کنه و ترجمه ها رو تغییر بده اگر کسی اکانت فیسبوک داره میتونه توضیحات تاربرگ خلیج فارس رو هم در مورد این سایت بخونه لینکشو میذارم https://www.facebook.com/Persian.Gulf.Gulf/photos/a.10153113275881111.1073741859.285224906110/10151874300116111/?type=1

در زمان حمله مغول به ایران، در مکانهایی که نبرد میان مغولها و ایرانیان به درازا میکشید، مغولها اجساد سربازان ایرانی که دفن شده بودن رو از خاک بیرون میکشیدند و میسوزوندن، این کار برای تضعیف روحیه ایرانیان انجام میشد و در خیلی موارد اینکار در برابر چشمان سربازان ایرانی در صف آرایی جنگی انجام میشد، اصطلاح پدر سوختگی و پدر درآوردن از اینجا سرچشمه گرفته. منبع <<تاریخ مغول در ایران>> ترجمه ذبیح الله منصوری

اینکه درباره ی شاه اسماعیل گفته می شه که با سنی ها این رفتار رو داشته نمیتونه فرض درستی باشه، چون سنی ها اصلا براشون جسد مرده شون مهم نیست و مثل ما قبر ندارند، مثلاً وقتی یک فرد سنی پدرش فوت بشه، اون رو غسل می دن و توی قبرستون می ذارن و می رن و اصلا مهم نیست کجا خاک شه و اصلا به خیرات و فاتحه هم اعتقاد ندارند.

ببخشید شما از کجا منبع می آورید؟ فکر نمی کن با اهل تسنن نشست و برخاستی داشته باشید! اگر کسی از هر دینی باشد ، کسی از نزدیکانش را بسوزانند از اندوه دق می کند. در ضمن در اسلام مرده پرستی هیچگاه رواج نداشته و شاه اسماعیل ملعون با ترویخ مذهب دروغین ، مرده پرستی و هزاران هزار خرافات دیگر راهم رواج داد. چگونه؟ :با تهدید و قتل عام و «پدر سوزاندن» و ... . لطفاً اَلَکی نُطق نفرمایید..... با تشکر

واقعا جای تعجب است که معنای یک لغت باعث این همه اظهار نظرات همراه با توهین به مذاهب مختلف و نقل های بی اساس درباره اسلام و تشیع شده است.

بنده لغت تامه دهخدارا دیدم فقط جمله اول از دهخدا ست منبع بقیه معلوم نیست از کجاست

هیچکدام از دوستان روشن نکردند چرا پدر آورده شده چرا برادر سوخته و شوهر سوخته نگفته اند مگر کسانی را که مثلا صفویه یا قاجار می سوزانده اند همه پدر بودند مجرد نبودن?!! از لحاظ تاریخی صحیح تر همین است که بسیاری از کودکان به اسارت درآمده که پدرانشان توسط سپاه اعراب کشته و سوزانده شده بودند را پدرسوخته می گفتند، اعراب بخصوص مردانی که مقابل آنها مقاومت کرده و جنگیده بودند را چه مرده در نبرد چه اسیر پس از کشتن آتش میزدند

هیچ نظری ندارم

بازم نظری ندارم

نخست اینکه نژاد پرستی و نژاد ستیزی از هر نوعش ناشایست و کار آدم های فرومایه است. دوم اینکه روشن است در لغت نامه دهخدا که سند موجود است این معنا به همان صورت آمده که گفته شده: «پدرسوخته . [ پ ِ دَ ت َ / ت ِ ] (ص مرکب ) دشنامی است . و مجازاً در تداول عامیانه بمردم خبیث و بدسرشت گویند.» و باید مسئله اسلام را از اعراب هم جدا کرد. مسئله توهین به دین نیست. نقد است. بیشترین مقاوت در برابر اسلام را خود اعراب کردند و در قرآن کریم هم به اعراب (بادیه نشین) بسیار نقد شده است، بیشتر سرزنش شدند، و اعراب حیره که هم پیمان ایران بودند نیز پس از حمله ی سپاه اسلام جزیه را پذیرفتند و اسلام نیاوردند اعراب دارای فرهنگ انسانی بسیار والایی بودند، پیش از اسلام، که نشانه های آن فراوان است. و البته مانند هر قوم دیگری خوب و بد داشتند، ولی مردمی بسیار با فرهنگ، اهل شعر و ادب، و زندگی مدار بودند. اینکه هم گفته شده اسلام به زور به ایرانی ها تحمیل نشده بی انصافی است. خود اینکه به مردمی با سپاه حمله کنی، و آنها را در برابر سه شرط زورگویانه بگذاری، ستم و غیر اخلاقی و تحمیل و زور است. ولی به هر روی نباید کینه داشت.

ایقده همه نظراتشونو با اطمینان میگن و خیلی هم متفاوته که هر کس خودش بره کتاب بخونه فک کنم صحیح ترین راه باشه

بعضی از دوستان یه جوری میگن خود ایرانی ها اسلام رو قبول کردند و مجذوب دین اسلام شدند که انگار نه انگار جنگ قادسیه صورت گرفته. اگر ایرانی ها می خواستند بدون زور و خون و شمشیر و ارعاب، اسلام رو بپذیرن خوب می تونستند سالها قبل این کار رو بکنن. من خودم مسلمون هستم ولی هرگز نمیتونم با این قضیه کنار بیام و همیشه برام سواله که چرا اسلام باید با جنگ و خونریزی و کشتن شدن تعداد کثیری از ایرانی ها وارد کشور ما بشه. اسلام به چه حقی میاد به یه کشور دیگه گزینه میده: یا اسلام بیارید یا جزیه(مالیات) بدید یا وارد جنگ بشید و یا از اینجا خارج شوید. اگه این ارائه این گزینه ها خوبه که الان ما باید از آقایان اوباما وترامپ بعنوان امامزاده یاد کنیم.

عارف لرستانی کسی که بیشترین پدر سوخته را گفت امروز در گذشت

پدر سوخته یعنی کسی که پدرش سوخته شده باشد

سلام شروور گفتید

فارغ از صحت و سقم فرمایشات سمیرا خوشبختم که می بینم اعراب در ایران این قدر حامی دارند و با تعصب در جهت تبری اعراب در حمله به خاک ایران زمین قلمفرسایی می کنند ایران کشوری با دینی پاک بود و مردم ایران بر بلندای تاریخ سرافراز ایستاده بودند اگر گاه سردمداران کثیفی چون حسرو پرویز این تاریخ را خدشه دار کردند چیزی از ابهت و بزرگمردی رستم فرخزاد و یعقوب لیث صفار کم نمی کند و به قول پژمان بختیاری. من پارسی نـژاد و فـروزنده اخترم گُردی ستوده پـروز و مـردی دلاورم زی خسروان گراید پاکیـزه گوهرم تا آشنا به قبضـه تیغ ست دست من چشم فلک به خواب نبیند شکست من گیرم که من شکسته شوم سیستان بجاست در سیستان ، تهمتـن کشور ستان بجاست ایران به جاست تا که بلند آسمان بجاست یعقوب اگـر نمـانـد نمـویم به ماتمش پاینده بـاد رایـت ایـران و پرچمش

به نام خدا سلام نمیدونم چرا درباره هر موضوعی که صحبت میشه آخرش کار به عرب و اسلام و ایران و..... میرسه. اولا کی گفته امامان در جنگ با ایران نبودند؟ حضرت علی و امام حسن و امام حسین بودند مگر دختر پادشاه ایران همسر امام حسین نشد؟ ولی محال است که با بودن حضرت علی اجازه سوختن اجساد داده شود. ولی سوختن اجساد توسط سایر مسلمین بعید نیست گویی اینکه در زمان حضرت رسول هم خالدابن ولید جنایاتی مرتکب شد..... و اینکه اسلام توسط زور و یا ارعاب وارد ایران یا هرجای دیگه بشه و اینکه ادیان دیگه چه کرده اند که محور بحث نیست. و ما همش به حاشیه میریم. لطفا پدر سوخته ها بحث رو منحرف نکنند که پدرشان را درمیاورند و گور به گورشان میکنند. که منشاء این کلمه را با این جمله میتوان درک کرد