بروتوس . [ بْرو
/ ب ُ] (اِخ )
۞ لوسیوس جونیوس . یا بروتوس اول . از خطبای بزرگ روم و مسبب اصلی انقلابی که موجب اخراج تارکن ها از رم و تشکیل جمهوری گردید(
509 ق .م .). پسران وی برای بازگشت تارکن ها توطئه کردند و بروتوس که در آن زمان کنسول بود، آنان را محکوم به مرگ کرد و خود فرمان اجرای آنرا داد. بروتوس درجنگی ضد ارون
۞ یکی از پسران شاه تبعیدشده ، کشته شد. (از فرهنگ فارسی معین ).