قطب الدین
نویسه گردانی:
QṬB ʼLDYN
قطب الدین .
[ ق ُ بُدْ دی ](اِخ ) شاه جهان بن سلطان جلال الدین سورغتمش بن قطب الدین . بعد از عم زاده به سلطنت کرمان رسید و دو سال و نیم و چند روز پادشاهی کرد و زندگانی بر نهج راستی نداشت . اکابر کرمان را بی گناهی مؤاخذت کردی و بعضی را بکشت و در ادای مال دیوان تقصیر نمود بر حکم یرلیغ اولجایتو سلطان به حضرت آمد و اجازت مراجعت نیافت . تامدت چند سال قطب الدین شاه جهان قناعت پیشه کرد و در شیراز پیش زن پدر خانه زاده کرد و چنین میبود تا وفات کرد و او را به کرمان آوردند و در مدرسه ٔ پدرش دفن کردند. (تاریخ گزیده چ لندن ج
1
ص
535
و
625
و
667
).
استفاده، تکثیر و به اشتراک گذاری اطلاعات
پارسی ویکی
با ذکر منبع آزاد است.