فضولی

فضولی . [ ف ُ ] (اِخ ) ملا محمدبن سلیمان بغدادی . از اکابر شعرای قرن دهم هجری است که اشعار مؤثر و سوزناک به زبان ترکی و گاه به عربی و فارسی دارد. وی از وابستگان دربار سلطان سلیمان خان قانونی دهمین سلطان عثمانی بوده . او راست : 1- انیس القلب ، قصیده ٔ فارسی . 2- بنگ و باده ، مثنوی ترکی . 3- حدیقةالشهداء یا ترجمه ٔ ترکی روضةالشهداء کاشفی . 4- دیوان شعرهای ترکی و فارسی که به نام «دیوان فضولی » به چاپ رسیده است . 5- ساقی نامه . 6- صحت و مرض به فارسی . 7- لیلی و مجنون ترکی . 8- مطلع الاعتقاد در کلام . تضمینی از ابیات معروف فردوسی دارد که ذیلاً نقل می شود:
اگر عمرها مردم بدسرشت
بود همدم حوریان بهشت
در آن محفل پرصفا روز و شب
ز جبریل خواند فنون ادب
بدان اعتقادم سرانجام کار
نگردد از او جز بدی آشکار
وگر سالها گوهر تابناک
فتد خوار و بیقدر بر روی خاک
چو از خاک خیزد همان گوهر است
شهان را برازنده ٔ افسر است .

(از ریحانة الادب ج 3).