اتلاء
نویسه گردانی:
ʼTLAʼ
اتلاء. [ اَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ تلو، بمعنی پس رو چیزی و بمعنی رفیعو بلند و بچه ٔ ناقه که پس مادر رود. (منتهی الارب ).
واژه های همانند
۷ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
اتلاء. [ اِ ] (ع مص ) در پی کردن . (منتهی الارب ). پی درپی آوردن . || متقدم شدن . || حواله کردن . (تاج المصادر) (منتهی الارب ). || عهد و زن...
اتلا. [ اَ ] (اِخ ) از قرای ذمار در یمن . (مراصد).
اطلاء. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ طِلا. (ناظم الاطباء) (دهار) (متن اللغة) (المنجد). رجوع به طلا شود. || ج ِ طَلی ̍، بمعنی شخص . (از متن اللغة) (از المنج...
اطلاء. [ اِ ] (ع مص ) به قطران و جز آن مالیدن . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). قطران و جز آن مالیدن بر بدن . (آنندراج ) ۞ . || میل کردن ب...
اطلاء. [ اِطْ طِ ] (ع مص ) بمعنی مطاوعه ٔ مجرد آن است . تطلی . (از متن اللغة). رجوع به تطلی و طَلْی شود. اندوده شدن . (تاج المصادر بیهقی ). ...
عتلاء. [ ع ُ ت َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ عَتیل . (منتهی الارب ). مزدور و خادم . (آنندراج ).
اتلع. [ اَ ل َ ] (ع ص ) درازگردن . (تاج المصادر) (زوزنی ) (منتهی الارب ).