استقذار
نویسه گردانی:
ʼSTQḎʼR
استقذار. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) پلید شمردن . (منتهی الارب ).ناخوش داشتن . کراهت داشتن : استقذرت الشی َٔ؛ اذا کرهت له . (منتهی الارب ). || پلید آمدن کسی را.چیزی را پلید آمدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ).
واژه های همانند
۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۸ ثانیه
استغزار. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) بسیار شمردن . زیادت پنداشتن . کثیر شمردن . || دادن چیزی بکسی تا افزون واپس گیرد.