پختو
نویسه گردانی:
PḴTW
پختو. [ پ ُ ] (اِخ ) پشتو.یکی از لهجه های فارسی معمول در بعض طوائف روستائی وصحرانشین افغان . و این زبانی نهایت بدوی است و از آن زبان شعر و کتابت کردن تکلف و تجشمی بیهوده است .
واژه های همانند
۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۹ ثانیه
پختو. [ پ ُ ت َ ] (اِ) در لهجه ٔ مردم دامغان قسمی کبوتر و این ظاهراً اصل کلمه ٔ فاخته ٔ عرب است .
پختو. [ پ َ ] (اِ) تندر. رعد. (لغت فرس اسدی ) : عاجز شود از اشک و غریو من هر ابر بهارگاه با پختو. رودکی .و این کلمه در بعض لغت نامه ها پخنو آمد...
پخت و پز. [ پ ُ ت ُ پ َ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) طبخ . پختن : پخت و پز خانه با فاطمه است . پخت و پزش خوب است - پخت و پز کردن ؛ در سِرّ قرا...