رهیافت

این روند تغییر زبان(معادل‌سازی‌های گاه غیر‌ضروری)٬ به نظر من باعث بروز فاجعه‌ای خواهد شد. نمی‌‌دانم این اصرار افراطی برای سره کردن و معادل‌سازی های بی‌مورد برای چیست؟ این کار ارتباط فارسی‌زبانان را با نسل‌های قبل و آثار برجسته‌ی فارسی در قرون اوّلیه قطع می‌کند. مثلا چه اصراری است برای ساختن معادل برای «ایمان»؟ (که معادل آن را «باورداشت» قرار داده اند) و ده ها کلمه ی دیگر

معادل سازی برای زبان فارسی گذشته وحال و آینده یعنی قطع نسل آینده با متون غنی گذشته و سرنوشت اسف انگیز ترکیه که ترکی نمیفهمند و نمی توانند بنویسند

من هم به سهم خودم از این ساخت و ساز های بی مورد و بی ریشه و اصرار علمای امروزی (!!! ) بر ساخت و استفاده از این معادل سازی ها ، مبهوتم ! واقعاً چرا ؟؟؟ معمولاً اساس تغییر به سمت بهتر شدن هست ! مطمئنیم ساخت واژه های شاخ و دم دار ، و جایگزین کردن اونها ،
کمک بزرگیست به بقای زبان فارسی ؟ یا مانند بعضی " تغییر " های دیگر ، بعد از گذر سالها و بعد از ظهور فاجعه به این اشتباه و بی اساس و بی پایه بودن این موج نوظهور ، پی خواهیم برد ... ؟!

ایا رهیافت فایلی مزایایی هم دارد? ممنون میشم اگه جواب منو بدید

من دارم برای کنکور ارشد میخونم الان کلی وقتم صرف معنای رهیافت شد یعنی ما غیر از درس باید زبان فارسی ابداع شده اقایون بیکار را اول یاد بگیریم

دوست عزیز. این تفکر تنها باعث انقطاع فهم نخواهد شد بلکه مانع رشد نظریه پردازی در علوم انسانی خواهد شد . روزی من از استادم پرسیدم استاد فرق رهیافت با شیوه چیست(استاد روش شناسی بود) جواب داد که من دیکشنری کلمات جدیداً تولید شده را ندارم و قادر نیستم از این به بعد تفکر روش شناختی داشته باشم چون هرروز دانشجو با یک کیسه کلمات وارد کلاس می شود که تاریخ تولیدشان از بربری فروشی سر کوچه مان داغ تر است.

دوستان و جوانان گرامی ...یادمان باشد که یکی از شاخص های پیشرفت و توسعه ، تعدد لغات و کلماتی است که هر کدام کاربرد و بار معنایی خوذشان را دارند . اینکه چکونه آنها را بشناسین ، بکار ببریم و چه درکی از آنها داشته باشیم را خودمان رغم میزنیم ...اما محدودیت کلمات و لغات را بنده اکنون احساس میکنم ....خیلی وقت ها این چیزهایی که دور و برمان هست کفایت نمیکند ... اندیشه ی وسیع تر نیاز به ساخت مفاهیم جدید دارد و مفاهیم جدید را با لغت ها عجین میکنیم تا ارتباط موثر تری با هم داشته باشیم . در word skill پیشرفته انگلیسی بیش از هفت نوع دروغ گذاشته و توصیف شده بود ...اما من بجز غلو ، اغراق و خالی بندی نمیشناسم . به فرض دوتای دیگه که بخاطر کم سوادی بنده باشه بذگذاری روش ... باز هم کم داریم . و این بخاطر این نیست که فارسی زبانان انسان های راستگویی هستیم .

با حمیدرضا موافقم. معنای وسیع، نیازمند فرم وسیع است و یکی از مهمترین و بنیادی ترین جلوه های فرم هم زبان است که عنصر اساسی آن واژه است. بی تردید گسترش درست واژه ها به آفرینش معناهای نوین ارزشمند کمک می کند.

فقط وقت خودشونو مارو با این واژه سازی های ..... میگیرن.

اینهایی که با رهیافت مخالفن می گن که باید همون approach رو استفاده کنیم یا معتقدن نظر کردن و نگرش کافیه برای زبان فارسی؟ اونوقت فرق بین approach و attitude رو در متون علمی چطور باید مشخص کرد. برای نویسنده انگلیسی زبان بین رهیافت سیستمی و رویکرد سیستمی به مطالعات منطقه ای فرقی وجود داره هر چند اندک و ما نمی تونیم در همه موارد از نگرش سیستمی استفاده کنیم. مثل این است که شما برای فرش، قالی، موکت، گلیم، حصیر، گبه و ... از کف پوش یا زیر انداز یا کلمه ای مثل این استفاده کنی و بری داخل مغازه و مغز صاحب مغازه رو بخوری و تا وقتی که اصل جنس رو برات نیاوردن بیرون نیای. باید یه فرقی بین لال ها و زبون دارها باشه یا نه؟ روش شناسی علمی مدرن است و در همان غرب هم برای بسیاری از مفاهیم، واژگان جدید میسازن. مشکل قطع ارتباط گذشتگان و آیندگان هم وقتی پیش می آید که برای یک کلمه بیگانه معادلی استفاده شده باشد و حالا برخی بخواهند معادل جدیدتری برای آن بسازند در حالی که برای approach در متون روش شناسی معادل مشهور دیگری نمی شناسیم. هر چند در این موارد هم اگر کلمه جدیدتر بهتر بود باید استفاده بشه.