سرهنگ تبریزی . [ س َ هََ گ ِ ت َ ] (اِخ ) نام او حسنخان از نجبای تبریز و آبا و اجدادش در آن ولایت معروف و سلسله ٔ ایشان بسرداری و کلانتری مشهور و خود او خدمتگذار نایب السلطنه بود و منصب سرهنگی داشته است ... سرهنگ را طبعی خوش است و گاه به غزلیات می پرداخته از او است :
هر کس حرام گفت حلالش نمی کنم
با چون تویی نشستن و خوردن شراب را.
(از مجمعالفصحاء ج 2 ص 183).