دیتریتسی . (اِخ )
۞ فریدریش هاینریش . مستشرق آلمانی متولد
1821 م .در برلین و متوفی به سال
1903 م . که در مآخذ فارسی و عربی نام او را دیتریشی و دیتریسی ضبط کرده اند در هاله و برلین الهیات مسیحی و در هاله و لایپزیک السنه ٔ شرقی تحصیل کرد. در سال
1847 م . عازم مشرق زمین شدو بیش از یکسال در قاهره عربی آموخت سپس به مصر علیا، شبه جزیره ٔ سینا، بیت المقدس و دمشق مسافرت کرد و از طریق قسطنطنیه ، آتن و تریست به آلمان بازگشت . از سال
1850م . استاد دانشگاه برلین بود. بیشتر کارهای وی در زبان و ادب عرب بود. آثار عمده اش در این زمینه متنبی و سیف الدوله (لایپزیگ
1847 م .) و الفیة (متن عربی لایپزیگ
1851 م . ترجمه ٔ آلمانی ، لایپزیگ
1852 م .) است و نشر آثار متنبی با شرح واحدی (برلین
61-
1858 م .) پس از آن به فلسفه ٔ اسلامی در قرن دهم پرداخت . حکمت مشائی اعراب (برلین
1865 م .)، منطق و علم النفس اعراب (لایپزیگ
1868 م .)، سیر در طبیعت و فلسفه ٔ طبیعی اعراب در قرن دهم (لایپزیک
1876 چ
2)، مردم شناسی اعراب در قرن دهم (لایپزیگ
1871 م .) فلسفه ٔ اعراب در قرن دهم (دو جلد، لایپزیگ
1876 و
1879 م .)، در
1882 م . قطعاتی از حکمت ارسطو را که در کتب عربی محفوظ مانده بودمنتشر نمود. از آثار دیگرش لغتنامه ٔ عربی به آلمانی است . (لایپزیگ
1881 م .) (از دائرة المعارف فارسی ).