اشتمات
نویسه گردانی:
ʼŠTMAT
اشتمات . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) اول فربهی . (منتهی الارب ). در منتهی الارب چنین است ولی دراقرب الموارد آرد: اشتمت بعیره ؛ بداء سمنه . و بنابراین بمعنی آغاز فربهی شتر است نه آغاز فربهی مطلق .
واژه های همانند
هیچ واژه ای همانند واژه مورد نظر شما پیدا نشد.