مشک چوپان . [ م ُ ک ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب )
۞ گیاهی است علفی و یکساله ، از تیره ٔ اسفناجیان دارای ساقه و شاخه های راست به ارتفاع
25 تا
60 سانتیمتر که در نواحی بحرالروم (مدیترانه ) و غالب نقاط ایران میروید. این گیاه به رنگ سبز مایل به زرد با دمبرگ دراز و گلهایی مجتمع بصورت خوشه ٔ دراز در کناره ٔ برگها دارد. دانه اش تقریباً کروی و صاف است . سرشاخه های گل دار این گیاه بعلت دارا بودن اسانس بوی مخصوص دارند. مشک چوپان در طب عوام بعنوان خلطآور مصرف میشود و برای آن اثر ضد تشنج و نیرو دهنده و تسکین دهنده ٔضیق النفس ذکر شده است . مسک الجن . شقر. مشک داش . نزله اوتی . ارطا. ماسیا. ارطامسیا. (فرهنگ فارسی معین ).