خطای نسبی . [خ َ ی ِ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) برحسب تعریف : نسبت بین خطای مطلق یک کمیت بمقدار واقعی آن کمیت خطای نسبی نامیده می شود. اگر در کمیتهای واقعی
a و
b و
c ... خطای مطلق هر یک بصورت
Da و
Db و
Dc ... باشد و
S مجموع کمیتهای واقعی
a و
b و
c باشد و
DS خطای مطلق
S باشد، همواره رابطه ٔ زیر بین آنها برقرار است :
...+ Dcc + Dbb + Daa = DsS
یعنی خطای نسبی حاصل جمع مساویست با مجموع خطاهای نسبی کمیتهای اجزاء جمع.