نوسته . [ ت َ
/ ت ِ
/ ن َ وَ ت َ
/ ت ِ ]
۞ (اِ) صدای گریه که در گلو پیچد. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). گریه در گلو و فریاد، و ظاهراً تصحیف نیوشه است . (از رشیدی ). نیوشه هم به این معنی ظاهراً مصحف شنوشه = سنوسه = اشنوسه است ، چنانکه به اقرب احتمال در این بیت بدیع بلخی
: اشک بارید و پس نیوشه گرفت
باز بفزود گفتهای دراز.
نیوشه مصحف شنوشه است . (احوال رودکی تألیف سعید نفیسی ، از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ).