استعاط. [ اِ ت ِ ] (ع مص )
۞ دارو وا بینی خویش کردن . (تاج المصادر بیهقی ). دارو به بینی خویش واگرفتن . (زوزنی ). خود به بینی خویش دارو ریختن . دارو به بینی کشیدن . سعوط کردن . و الاستعاط بمرارته [بمرارة حجلی ] کل شهر یذکی الذهن .و اذا استعط بمرارة الحجل انسان فی کل یوم
3 جاد ذهنه و قل نسیانه و قوی بصره . (ابن بیطار ج
2 ص
13).