شاغرة
نویسه گردانی:
ŠAḠR
شاغرة. [ غ ِ رَ ] (ع ص ) تأنیث شاغر: ارض شاغرة؛ زمین خالی از مانع و نگاهبان . (منتهی الارب ). بلدة شاغرة برجلها؛ ای لم تمنع من غارة احد لخلوها. (اقرب الموارد). || ارض شاغرة؛ زمین فراخ . (منتهی الارب ).
واژه های همانند
۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۸ ثانیه
شاغرة. [ غ ِ رَ ] (اِخ ) موضعی است . (منتهی الارب ). قال ابن درید: شاغرة موضع. (معجم البلدان ).
شاقرة. [ ق ِ رَ ] (اِخ ) ناحیه ای است در اندلس از اعمال شرقی طلیطله در آنجا حصاری است . (از معجم البلدان ).
باب شاقره . [ ب ِ رَ ] (اِخ ) دروازه ایست در طلیطله و مردم اسپانیا آنرا بیزغره گویند. رجوع به باب شقره شود.