سحا. [ س ِ ] (ع اِ) عنوان نامه . (شرفنامه ). بند نامه . (دهار). سحاءة
: مر تن نعمت راطاعت سر است
نامه ٔ نیکی را طاعت سحاست .
ناصرخسرو.
ترا که رشته ٔ ایمان ز هم گسست امروز
سحاء خط امان از چه میکنی فردا.
خاقانی .
ماه نو در سایه ٔ ابر کبوتر فام راست
چون سحای نامه یا چون عین عنوان دیده اند.
خاقانی .
مثال شاه را بر سر نهادم
سحا
۞ پوشیدم و سر برگشادم .
(خسرو و شیرین ، از شرفنامه ).