کتور. [ک َت ْ وَ ] (اِخ ) نام جایی در توران و هندوستان چنانچه از تیمور نامه بظهور می پیوندد. (آنندراج ). بنا به روایت حبیب السیر، جایی بوده است نزدیک اندراب و جبال سیاه پوشان و مردم آنجا کافر بوده اند. (رجوع به حبیب السیر چ کتابخانه خیام ج
3 ص
469 شود)
: هندوی زلف تو ای شوخ چه گویم که چه کرد
آنچه او کرد بمن کافر کتور نکند.
ابونصر نصیرای بدخشانی (از آنندراج ).