دبه خایه
نویسه گردانی:
DBH ḴAYH
دبه خایه . [ دَب ْ ب َ / ب ِ ی َ / ی ِ ] (ص مرکب ) غُر. فنج . (فرهنگ اسدی ). مبتلی به مرض فتق . خداوند علت دبه خایگی . مفتوق . مبتلا به فتق بیضه . مأدور. آدر. (منتهی الارب ). بادخایه . مرد بزرگ خایه . (آنندراج ). کسی که فتق داشته باشد. کسی که دارای خایه های کلان باشد. (ناظم الاطباء).مبتلا به تناس . دبه . رجوع به دبه در این معنی شود.
واژه های همانند
۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
دبه خایه شدن . [ دَب ْ ب َ / ب ِ ی َ / ی ِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) بادخایه شدن . غُر شدن . اَدْر. (منتهی الارب ). بیماری ادره برآوردن . و رجوع به ...