صرافت
نویسه گردانی:
ṢRʼFT
صرافت . [ ص َ ف َ ] (ع مص ) سره کردن . (غیاث ). خالص کردن . (غیاث ). معاوضه و مبادله ٔ هر چیز. (ناظم الاطباء). || خالص بودن . (غیاث ). || (اِمص ) در تداول فارسی ، توجه . میل : بصرافت طبع؛ بمیل خود. از صرافت کاری افتادن ؛ آن را فراموش کردن .
واژه های همانند
۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
اندیشه و قصد انجام کاری ( فهمیدن - به فکر افتادن )