آپارتاید
نویسه گردانی:
ʼAPARTAYD
جدانژادی: واژه ای هلندی ( Apartheid) که به نظام تفکیک و تبعیض نژادی میان سفید پوستان و سیاه پوستان در آفریقای جنوبی اطلاق می شد و هنوز در موارد مشابه کاربرد دارد. هلندی ها از جمله استعماگرانی بودند که در آفریقای جنوبی ساکن شدند و زبان آنها در آمیزش با انگلیسی و زبانهای بومی تبدیل به زبانی به نام آفریکانس شد. نظام آپارتاید (آپارتهَید) در آفریقای جنوبی از سال در اوایل دهه ی نود میلادی در نتیجه مبارزات کسانی چون نلسون ماندلا و فشارهای جهانی به پایان رسید.
از نظر لغوی به معنای مجزا و جدا نگهداشتن است. آپارتاید یعنی جدا نگه داشتن افراد متعلق به نژادهای غیرسفید، مجبور کردن آنها به اقامت در محلات و استانهای خاص، محروم کردن آنها از کلیه حقوق سیاسی وامکان تحصیل و پیشرفت. در مناطقی که سیاهپوستان مجبور به اقامت در آن میشوند و حق خروج از آن را ندارند حداقل امکانات زندگی نیز موجود نبود. کنگرهٔ ملی آفریقا با درخواست ایجاد جامعهٔ آزاد چندقومی، جنگی علیه نظام آپارتاید به راه انداخت. طرفداران لغو آپارتاید، تظاهرات آرامی در شپرویل و تسوتو به راه انداختند، که با مقاومت مخالفان روبهرو شد. راهپیمایان سیاهپوست شلاق زده شدند، و حتی در مارس ۱۹۷۰، بیش از ۷۰ آفریقایی کشته شدند.
دوتن از مخالفان اصلی آپارتاید، استیو بایکو و نلسون ماندلا بودند. استیو بایکو به حکومت سیاهان اعتقاد داشت، در حالی که ماندلا به حقوقی مساوی برای تمامی اهالی آفریقای جنوبی معتقد بود. در سال ۱۹۶۲، ماندلا دستگیر شد و پس از محاکمه به حبس ابد محکوم گردید. در سال ۱۹۹۰، ماندلا در سن ۷۲ سالگی آزاد شد و مبارزه برای حقوق انسانی اهالی آفریقای جنوبی را از سر گرفت. سرانجام اف دبلیو دکلرک رییس جمهور آفریقای جنوبی با او وارد مذاکره شد. یک سال بعد، کنگره ملّی آفریقای جنوبی پیروز شد و ماندلا به ریاست جمهوری رسید و رژیم آپارتاید برای همیشه در آفریقای جنوبی و همچنین در دیگر نقاط جهان لغو گردید.
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
واژه های همانند
هیچ واژه ای همانند واژه مورد نظر شما پیدا نشد.