التزام
نویسه گردانی:
ʼLTZʼM
التزام: پیمانی درونی و کاربردی بر پایه ی قانون یا اخلاق یا علاقه که بر اساس آن، کسی خود را یا دیگری او را وادار می کند تا کاری را برای دیگری یا برای یک آیین یا دین انجام دهد. (https://www.cnrtl.fr/definition/engagement) همتای پارسی این واژه ی عربی، اینهاست: 1ـ پرداژ pardâž (پهلوی: pardâc)، 2ـ پاتیستاک pâtistâk (پهلوی: patistâk)، 3ـ ویستاو vistâv (سغدی) **** فانکو آدینات 09163657861
واژه های همانند
۷ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۲ ثانیه
التزام . [ اِ ت ِ] (ع مص ) دست بگردن زدن و در بر گرفتن . (منتهی الارب ). در بر گرفتن . (تاج المصادر بیهقی ) (مصادر زوزنی ).اعتناق . (اقرب الموا...
وَجه اِلتزام. شرط جزاء، شرط جزائی. رجوع شود به وجه و التزام کردن. (حقوق) مبلغی است که متعاقدین در حین انعقاد عقد به موجب توافق (خواه ضمن همان قرارداد ...
التزام و عمل دو واژه ی عربی است و پارسی جایگزین، اینهاست: 1ـ پرداژ کرداری pardâž-kerdâri (پرداژ از پهلوی پرداچ: التزام)، ویستاو فتاری vistâv-raftâri (...
التزام نامه .[ اِ ت ِ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) نامه ای که در آن کسی چیزی را بر ذمه ٔ خود قبول می کند. (از ناظم الاطباء).
التزام کردن . [ اِ ت ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) متعهد شدن . بر عهده گرفتن . بر خود لازم دانستن : من که این تاریخ را پیش گرفته ام التزام بکرده ...
التزام دادن . [ اِ ت ِ دَ] (مص مرکب ) التزام سپردن . آنکه کسی قراری گذارد که خود را ملزم سازد. خواه با وثیقه و خواه بدون آن .
التزام سپردن . [ اِ ت ِ س ِ پ ُ دَ ] (مص مرکب ) آنکه کسی قراری نهد که او را مجبورسازد. و این بیشتر در قراردادهای نوشته بکار رود.